ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พุทธญา ตัตถจริยา
๔๗๕
พระพุทธองค์จึงตรัสพระคาถาว่า “บรรพชิตไม่พึง
ประมาทในก้อนข้าวที่รับมา บุคคลพึงประพฤติธรรมให้สุจริต
ผู้มีปกติประพฤติธรรม ย่อมอยู่เป็นสุขในโลกนี้ และโลกหน้า”
เมื่อจบพระธรรมเทศนา พระเจ้าสุทโธทนะก็บรรลุธรรม
เป็นพระโสดาบันบุคคล ภายหลังมีโอกาสได้ฟังธรรมจาก
พระพุทธองค์อีก ก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ในที่สุด
ฝ่ายพระนางมหาปชาบดีโคตมี พระมารดาผู้บำรุงเลี้ยง
พระพุทธองค์มา ทรงอนุญาตให้พระนางบวชเป็นภิกษุณี เพื่อ
แสวงหาหนทางสู่ความหลุดพ้น พระนางตั้งใจบวชเป็นต้นแบบ
ที่ดีแก่ภิกษุณีทั้งหลายในที่สุดก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันตเถรี
พร้อมกับภิกษุณีบริวารอีก ๕๐๐ รูป พระนางซาบซึ้งถึงพระมหา
กรุณาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถึงกับกล่าวไว้ในตอนบั้นปลาย
ชีวิตว่า
“ข้าแต่พระตถาคตเจ้า หม่อมฉันเป็นพระมารดาของ
พระองค์ก็จริง แต่ว่าพระองค์ทรงเป็นพระบิดาของหม่อมฉัน
พระองค์เป็นผู้ประทานความสุข อันเกิดจากพระสัทธรรมให้
หม่อมฉัน รูปกายของพระองค์นี้ อันหม่อมฉันทำให้เจริญแล้ว
ส่วนพระธรรมกายอันสว่างไสว น่าเพลิดเพลินใจของหม่อมฉันนี้
พระองค์ทรงทำให้เจริญแล้วหม่อมฉันนั้นให้พระองค์ทรงดื่มน้ำนม