ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ชีวิต พระปัจเจกพุทธเจ้า (๑)
๓๗๒
มีปกติเที่ยวไปเหมือนนอแรด และตั้งความปรารถนาที่จะเป็น
พระปัจเจกพุทธเจ้า และเมื่อท่านจะลงมาตรัสรู้ปัจเจกโพธิญาณ
นั้น จะลงมาในช่วงที่ว่างเว้นจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เมื่อท่านจะได้ตรัสรู้ธรรม เพียงแค่เกิดธรรมสังเวชใน
เรื่องใดเรื่องหนึ่ง ท่านก็จะได้บรรลุธรรมในทันที และเปลี่ยน
สถานภาพจากปุถุชนเป็นพระอริยเจ้า บาตร และจีวรที่สําเร็จ
ด้วยบุญฤทธิ์ก็จะบังเกิดขึ้น เกศาคือผมบนศีรษะก็จะแปร
เปลี่ยนไปเป็นนักบวช ครั้นได้บรรลุธรรมแล้ว ท่านจะเหาะไปสู่
ที่อยู่ของพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลาย ซึ่งพำนักอาศัยอยู่รวมกัน
ในสถานที่แห่งหนึ่ง เป็นสถานที่ที่พิเศษมากๆ ที่พักอาศัยของ
ท่านจะบังเกิดขึ้นเฉพาะ ไม่สาธารณะแก่คนทั่วไป สมกับบุญ
บารมีของพระองค์ที่ได้สร้างมา เป็นที่สัปปายะอยู่ในป่าหิมพานต์
ทวีปที่เราอาศัยอยู่นี้ เรียกว่า ชมพูทวีป ซึ่งจะแบ่งออก
เป็นสัดส่วน มีเนื้อที่ประมาณ 90,000 โยชน์ ใน ๑๐,๐๐๐ โยชน์
เนื้อที่ประมาณ ๔,๐๐๐ โยชน์ จะเป็นส่วนของแม่นํ้าหรือเป็น
ทะเลนั่นเอง พื้นที่ที่มีมนุษย์อาศัยอยู่มีเนื้อที่เล็กกว่าสัดส่วนของ
ทะเล จะมีเนื้อที่เพียง ๓,๐๐๐ โยชน์ และเขตของภูเขาหิมพานต์
หรือที่เราเรียกกันจนคุ้นปาก คือ ป่าหิมพานต์ มีเนื้อที่กว้างขวาง
มาก กินเนื้อที่ประมาณ ๓,๐๐๐ โยชน์ ตัวภูเขาหิมพานต์นั้น
สูง ๑๕๐ โยชน์ ประดับด้วยยอดมากมายถึง ๘๔,๐๐๐ ยอด