ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระพุทธคุณ ตอน พระคุ้มครอง
က
เลื่อมใสมั่นคงในพระรัตนตรัย ยิ่งทอดพระเนตรอักษรที่จารึก
ก็ยิ่งบังเกิดความปีติโสมนัสเป็นที่สุด
พระราชาได้พาคนทั้งสามไปเฝ้าพระบรมศาสดา และ
ทูลถามพระพุทธองค์ว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระพุทธเจ้า
มีคุณอย่างน่าอัศจรรย์ ข้าพระองค์อยากทราบว่า พุทธานุสติ
เท่านั้นหรือ ที่สามารถปกป้องคุ้มครองรักษาผู้ที่ระลึกถึง
ถ้าหากเจริญอนุสติอื่นๆเป็นสรณะ จะสามารถช่วยป้องกันภัย
ได้หรือไม่ พระเจ้าข้า”
พระบรมศาสดาตรัสว่า “มหาบพิตร ไม่ใช่แต่เพียงพุทธา
นุสติเท่านั้น แต่จิตของชนเหล่าใดที่อบรมดีแล้วด้วยฐานะ ทั้ง 5
ชนเหล่านั้นไม่ต้องใช้มนต์หรือโอสถอื่นมารักษาเลย” แล้วตรัส
พุทธพจน์ว่า
“สติของชนเหล่าใด เป็นไปแล้วในพระพุทธเจ้า พระธรรม
พระสงฆ์ และในกายเป็นนิตย์ มีใจยินดีแล้วในความไม่เบียดเบียน
ยินดีในการภาวนา ชนเหล่านั้นเป็นสาวกของเรา เขาย่อมตื่น
อยู่ด้วยดีในกาลทุกเมื่อ
เมื่อจบพระธรรมเทศนา เด็กและบิดามารดาได้บรรลุ-
ธรรมเป็นโสดาบันบุคคล ต่อมาภายหลังคนทั้งสามได้บวช และ
ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์