ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
สว่างไสวไปทั่ว หมื่นโลกธาตุ
๓๑๘
ไว้หมด หมู่สัตว์เที่ยวไปด้วยแสงสว่างของพระพุทธเจ้าอย่างเดียว
โลกธาตุสว่างไสวตลอดเวลาไม่มีกลางคืน สัตวโลกจะกำหนด
กลางคืน และกลางวันด้วยการสังเกตดอกไม้เบ่งบานในยามเช้า
และจะหุบในเวลาเย็น กําหนดเสียงนกร้องเป็นเวลาเช้า เมื่อนก
บินกลับคืนสู่รังก็หมายถึงว่าพลบค่ำาแล้ว
อาจมีผู้สงสัยว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์อื่น
สามารถทําอย่างนี้ได้ไหม อันที่จริงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก
พระองค์ เมื่อปรารถนาจะแผ่พระรัศมีไปสู่หมิ่นโลกธาตุ หรือยิ่ง
กว่านั้นก็สามารถทําได้ เพียงแต่จะอยู่ไม่ได้นาน เพราะกำลัง
บารมีที่สั่งสมมาแตกต่างกัน
พระมังคลสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงมีพระรัศมีแผ่เป็นนิตย์
นั้น เพราะในอดีตชาติสมัยที่พระองค์เป็นพระโพธิสัตว์ บ่าเพ็ญ
มหาทานบารมี เมื่อครั้งออกบวชเป็นฤๅษีประทับอยู่ที่เขาวงกต
พร้อมพระโอรสพระธิดา และพระมเหสี สมัยนั้นมียักษ์ตนหนึ่งชื่อ
ขรทาฐิกะ รู้ว่าพระองค์มีพระทัยในการให้ทาน ใครขออะไรก็ให้
หมด จึงแปลงเพศเป็นพราหมณ์เข้าไปทูลขอพระโอรสพระธิดา
ทั้งสองพระองค์ พระโพธิสัตว์ทรงยินดีร่าเริงว่า จะได้ถวาย
พระโอรสพระธิดาสุดที่รักเป็นทานเพื่อบ่มบารมีให้แก่รอบ ทรง
ตั้งจิตอธิษฐาน และทรงมอบพระโอรสพระธิดาทั้งสองให้แก่