ข้อความต้นฉบับในหน้า
Boประช
ห น ท า ง ข อ ง พุทธะ
๓๒๔
พระรัตนตรัย เป็นที่พึ่งของสรรพสัตว์ทั้งหลาย
เป็นหลักของพระพุทธศาสนา ผู้ได้เข้าถึงพระธรรมกาย
ถึงพระรัตนตรัยในตัว จึงได้ชื่อว่าเป็นผู้เข้าถึงแก่นแท้ของ
พระพุทธศาสนา พระบรมศาสดาได้เข้าถึง และเป็นอันหนึ่ง
อันเดียวกับกายธรรมอรหัต จึงได้ตรัสรู้เป็นพระอรหันตสัมมา-
สัมพุทธเจ้า หมดสิ้นกิเลสอาสวะ มีแต่ความบริสุทธิ์ล้วนๆ
เป็นธาตุล้วนๆ ธรรมล้วนๆ จึงเป็นเนื้อนาบุญอันเลิศ ผู้ใดมีจิต
เลื่อมใสในพระพุทธเจ้าผู้เลิศ ผลบุญอันเลิศย่อมบังเกิดขึ้น และ
บุญนั้นยังตามส่งผลข้ามภพข้ามชาติไป จนกระทั่งถึงที่สุด
แห่งธรรม การตรึกระลึกนึกถึงพระรัตนตรัย จึงมีอานิสงส์ใหญ่
ควรที่พวกเราทั้งหลาย จะต้องฝึกให้เป็นอุปนิสัย บุญใหญ่จะ
บังเกิดขึ้นกับเรา
มีวาระพระบาลีใน ขุททกนิกาย ชาดก ว่า
“ดูก่อนสุเมธบัณฑิต จำเดิมแต่นี้ไป ท่านพึงบำเพ็ญ
ทานบารมีข้อแรกให้เต็ม ธรรมดาว่า หม้อน้ำที่คว่ำแล้ว
ย่อมคายน้ำออกไม่เหลือ ไม่นำกลับเข้าไปอีกฉันใด แม้ท่าน
เมื่อไม่เหลียวแลทรัพย์ ยศ บุตร และภริยา ให้สิ่งที่เขา
ต้องการอยากได้ทั้งหมดแก่ผู้ขอที่มาถึง กระทำมิให้มีส่วน
เหลืออยู่ จักได้นั่งที่ควงไม้พระศรีมหาโพธิ์แล้วตรัสรู้เป็น
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า”