ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
การแก้คำกล่าวหา แ บ บ พุทธวิธี
๒๑๗
สงสัยค้างคาใจอยู่อีก จึงถามพระบรมศาสดาต่อไปว่า “ได้ยินว่า
พระสมณโคดมเป็นผู้กล่าวการไม่กระทำ แต่ความเป็นจริง
พระองค์ก็กระทำกรรมทั้งทางกาย วาจา และใจ อยู่เป็นประจำ
พระองค์เป็นเจ้าลัทธิอกิริยทิฏฐิหรือไร” พระบรมศาสดาตรัสว่า
“ดูก่อนพราหมณ์ ตถาคตเป็นยถาวาที ตถาการี คือ พูดอย่างไร
ทำอย่างนั้น ทำอย่างไรก็พูดอย่างนั้น การที่มีผู้กล่าวตู่เรานั้น
ถูกต้องแล้ว เพราะตถาคตกล่าวการไม่ทำกายทุจริต วจีทุจริต
มโนทุจริต ไม่ทำในสิ่งที่เป็นบาปอกุศลทั้งปวง ตถาคตเป็นผู้มีบุญ
และบาปอันละได้แล้ว กรรมใดๆ ที่ทำในภพชาตินี้ จึงไม่ส่งผล
อีกต่อไป”
พราหมณ์ฟังแล้วยิ่งเพิ่มพูนความเลื่อมใสขึ้นอีก ได้
สอบถามต่อไปว่า “ทำไมเจ้าลัทธิอื่นถึงบอกว่า พระสมณโคดม
เป็นผู้กล่าวความขาดสูญ แสดงว่าพระองค์เป็น อุจเฉททิฏฐิ
พระบรมศาสดาทรงชี้แจงว่า “ที่เขากล่าวเราตถาคตนั้น
กล่าวถูกต้องแล้ว เพราะเรากล่าวความขาดสูญแห่งราคะ โทสะ
โมหะ บาปอกุศลทั้งหลายของตถาคตสูญสิ้นไปแล้ว ตั้งแต่ได้
ตรัสรู้ใต้ต้นควงไม้พระศรีมหาโพธิ์”
พราหมณ์ถามอีกว่า “พระโคดมเป็นคนช่างกำจัด และเป็น
คนช่างเผาผลาญจริงหรือ” พระพุทธองค์ตอบว่า “ใช่แล้ว