พุทธานุภาพ ไม่มีประมาณ : หน้า 301/589

ธีระ ประช พุทธานุภาพ ไม่มีประมาณ ๑๐๐ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า “ดูก่อนอานนท์ ตถาคตเมื่อ ประสงค์อยู่ ก็พึงยังโลกธาตุชื่อว่าติสหัสสี และมหาสหัสสี ให้ได้ ยินสุรเสียงตามที่ปรารถนาได้ ดูก่อนอานนท์ คำถามของเธอนั้น เปรียบเหมือนกับเอาโพรงของต้นตาลไปเทียบกับอวกาศที่เวิ้งว้าง หาที่สุดมิได้ เหมือนกับเอานกนางแอ่นไปเทียบกับพญาครุฑ ที่บิน ได้วันละ ๑๕๐ โยชน์ เหมือนกับเอาน้ำในงวงช้าง ไปเทียบกับน้ำ ในแม่น้ำมหาคงคา เหมือนกับเอาน้ำในหลุมกว้างยาว ๔ ศอก ไปเทียบกับสระทั้ง ๗ ในป่าหิมพานต์ เหมือนกับเอาคนที่มี รายได้เพียงข้าวสาร ๑ ทะนาน ไปเทียบกับสมบัติพระเจ้า จักรพรรดิเหมือนกับเอาปีศาจคลุกฝุ่นไปเทียบกับท้าวสักกเทวราช และเหมือนกับเอาแสงสว่างของหิ่งห้อยไปเทียบกับแสงสว่าง ของพระอาทิตย์ ดูก่อนอานนท์ พระพุทธเจ้าทั้งหลาย มีอานุภาพ หาประมาณมิได้อย่างนี้แล เนื่องจากพระอานนท์เป็นผู้ใฝ่รู้ จึงทูลถามต่อไปว่า “โลกนี้ไม่เสมอกัน จักรวาลไม่มีที่สิ้นสุด พระอาทิตย์ขึ้นที่หนึ่ง เที่ยงวันที่หนึ่ง ตกที่หนึ่ง ปฐมยาม มัชฌิมยาม ปัจฉิมยาม ก็มี ในที่หนึ่ง หมู่สัตว์ทั้งหลายมัวขวนขวายในการทํางาน สนใจใน การละเล่น แสวงหาอาหาร เพราะฉะนั้นหมู่สัตว์มัวแต่ฟุ้งซ่าน และประมาท แล้วพระองค์จะยังสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น ให้ได้ยิน พระสุรเสียงได้อย่างไร”