ธรรมะเพื่อประช : หน้า 320/589

ธรรมะเพื่อประช สว่างไสวไปทั่ว หมื่นโลกธาตุ ๓๑๙ ยักษ์ที่แปลงมา ขณะถวายพระโอรสพระธิดาเป็นทานไปนั้น ทั้งแผ่นดินและผืนน้ำก็เกิดสั่นสะเทือนเลื่อนลั่น แสดงอาการ ชื่นชมอนุโมทนาในมหาทานของพระองค์ เมื่อยักษ์จูงพระโอรสพระธิดาทั้งสองเดินไปยังไม่ทันลับ สายตาของพระโพธิสัตว์ มันก็จับหักคอแล้วเคี้ยวกินด้วยความ เอร็ดอร่อยต่อหน้าต่อตา พระโพธิสัตว์ยืนมองดูลูกที่ร่ำร้องด้วย ความเจ็บปวดทรมานอย่างนั้น ท่านก็ไม่สะทกสะท้าน ไม่หวั่นไหว เพราะถือว่าได้สละเป็นทานไปแล้ว ทันทีที่ยักษ์อ้าปาก ธารโลหิตสดๆ ก็หลั่งออกจากปาก พระโพธิสัตว์เห็นเหตุการณ์ที่ เกิดขึ้นนั้น ก็มิได้เสียพระทัย เสียดายหรือเสียใจ ความโกรธ- แค้นต่อยักษ์ไม่ได้เกิดขึ้นแม้เพียงชั่วขณะจิต ทรงรักษาความปีติ ปราโมทย์ใจไว้ ดำริว่า สุทินน์ วต เม ทาน ทานนี้ เป็นทานที่ เราให้ดีแล้วหนอ ในขณะที่เกิดปีติท่วมท้นอยู่นั้น พระโพธิสัตว์ทรงตั้ง ความปรารถนาว่า “ด้วยอานิสงส์ที่ได้ให้พระโอรสพระธิดาเป็น ทานนี้ ในอนาคตกาลภายภาคเบื้องหน้า เมื่อเราได้บรรลุธรรม เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ขอรัศมีทั้งหลายจง แผ่ซ่านออกจากสรีระเหมือนดังปีติที่เกิดขึ้นในขณะนี้เถิด" ในที่สุดความปรารถนาของพระองค์ก็เป็นผลสำเร็จ คือ ท่านมี