ธรรมะเพื่อประช: เจริญพุทธานุสติ : หน้า 108/589

ธรรมะเพื่อประช เจริญพุทธานุสติ ๑๐๗ ปกติเราได้สวดมนต์สรรเสริญพระรัตนตรัย เริ่มตั้งแต่ สรรเสริญพุทธรัตนะ คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรีกระลึกนึกถึง พระคุณอันไม่มีประมาณของพระพุทธองค์ นึกถึงพระปัญญาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ และพระมหากรุณาธิคุณ ที่ไม่มีประมาณ เราก็ อยากจะเป็นผู้ที่มี กาย วาจา ใจ สะอาดบริสุทธิ์ มีสติปัญญา มีมหากรุณาตามพระองค์ไปด้วย การนอบน้อมต่อพระรัตนตรัย จึงเป็นการบูชาผู้ควรบูชา ซึ่งเป็นมงคลอันสูงสุด เพราะเมื่อใจ เราน้อมไปในรัตนะอันเลิศ สรรเสริญสิ่งที่เลิศ ก็จะทำให้เราได้ เข้าถึงฐานะอันเลิศนั้นด้วย เราได้สวดสรรเสริญพุทธคุณว่า โย โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ นั่นเป็นการระลึกถึงพระธรรมกายโดยตรง ที่ว่า โย โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้แล้วเองโดยชอบ หมายถึงว่า เจ้าชาย สิทธัตถะ ที่พระองค์นั่งเจริญภาวนาปรารภความเพียร เป็นจาตุ รังควิริยะ คือ แม้เนื้อเลือดจะแห้งเหือดหายไป เหลือแต่หนัง เอ็น กระดูก ก็ตามที ถ้าไม่บรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณก็ยอมตาย ทีเดียว ในที่สุดก็เข้าถึงธรรมกายอรหัต ตรัสรู้เป็นพระอรหันต สัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ใต้ควงไม้พระศรีมหาโพธิ์ ส่วนในภาคปฏิบัติ เราจะต้องทำความรู้จักให้ดีว่าการจะ นอบน้อมต่อพระพุทธเจ้านั้น ทําอย่างไร ไม่อย่างนั้นเราจะส่งใจ