การอุบัติขึ้นของพระพุทธเจ้า : หน้า 27/589

ธรระพีระช พระพุทธคุณ ไม่มีประมาณ ๒๖ สมัยนั้น เพราะพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า ติสสะ ผู้ยังเป็นพระโพธิสัตว์อยู่ ได้จุติจากหมู่เทพชั้นดุสิต ก้าวลงสู่ พระครรภ์ของพระพุทธมารดา ทำให้มหาปฐพีเกิดสะเทือน เลื่อนลั่นไปทั่ว มหาชนเห็นเหตุการณ์นั้นก็ตกใจกลัว จึงพากัน ไปหามหาฤๅษี ถามถึงเหตุที่ทำให้แผ่นดินไหว มหาฤาษีจึงบอก ถึงบุพนิมิตแห่งการอุบัติขึ้นของพระพุทธเจ้าว่า “แผ่นดินใหญ่ไหวครั้งนี้ เป็นเพราะผู้มีบุญบารมีมาเกิด พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด ผู้มีพุทธจักษุ จักเสด็จอุบัติขึ้นในโลก พระองค์จะตรัสบอกทางสวรรค์และนิพพานให้แก่ชาวโลก โลกจะเข้าถึงสันติสุขอันไพบูลย์” มหาชนครั้นได้ยินข่าวอันเป็นมงคลเช่นนั้นแล้ว ก็ปีติ ตื่นเต้นพากันร่าเริงหรรษา ส่วนตัวท่านเองก็เกิดธรรมปีติ ตั้งแต่นั้นมาก็ได้เจริญพุทธานุสติ มีพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์จน ตลอดชีวิต ด้วยอานิสงส์แห่งความเลื่อมใสนั้น ทำให้ท่าน เวียนว่ายอยู่ในสุคติภูมิเรื่อยมา พระเถระได้กล่าวไว้ว่า ในกัปที่ ๙๒ นับแต่กัปนี้ที่ผ่านมานั้น ด้วยอานิสงส์ที่ท่านได้พยากรณ์นิมิตใดไว้ ด้วยการพยากรณ์นิมิตนั้น ท่านไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่ง การพยากรณ์การอุบัติขึ้นของพระพุทธเจ้า ผู้นำสันติสุขที่ แท้จริงมาสู่มวลมนุษยชาติและสรรพสัตว์ทั้งหลาย