ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ครั้งที่ ๓ (ตอน ภพมารสะดุ้ง)
มหาสมัยสูตร ครั้ง
๒๔๒
ยศก็มา หมู่เทพ ๑๐ เหล่า แบ่งเป็น ๑๐ พวก ทั้งหมดล้วนมี
ผิวพรรณต่างกัน มีฤทธิ์ มีอานุภาพ มีรัศมี มียศ มุ่งหน้ามาสู่ป่า
เทพพวกเวณทู พวกสหลี พวกอสมา และพวกยมะทั้ง ๒
พวกเทพที่อาศัยพระจันทร์ มีจันทรเทพบุตรเป็นหัวหน้า พวกเทพ
ที่อาศัยสุริยะ มีสุริยเทพบุตรเป็นหัวหน้า พวกเทพทำนักษัตร
ทั้งหลาย พวกเทพมันทวลาหก รวมถึงท้าวสักกะ ต่างมีใจมุ่งตรง
มาเฝ้าพระพุทธองค์
ยังมีเหล่าเทพทั้งหลายอีกมากมาย ที่เอ่ยมาเบื้องต้น
เป็นเพียงส่วนน้อยเท่านั้น สวรรค์ทั้ง 5 ชั้นฟ้าว่างเปล่าทีเดียว
รวมความว่า มากันจนหนาแน่นทั้งจักรวาล ต่างมีความคิด
อย่างเดียวกันว่า พวกเราจักเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าเพื่อฟัง
พระธรรมอันประเสริฐจากพระองค์ พวกพรหมทั้งหลายก็พากันมา
มีสนั่งกุมารพรหม และติสสพรหม เป็นต้น ที่เราคุ้นชื่อกัน
มหาพรหมผู้ใหญ่ที่ปกครองพรหมโลกพันหนึ่งก็มา พวกพรหม
๑๐ องค์ ผู้เป็นอิสระในพรหมพันหนึ่ง และพรหมชื่อหาริตะที่มี
บริวารแวดล้อมก็มาในท่ามกลางแห่งพรหมเหล่านั้น
เมื่อมีพวกเทพ และพวกพรหมมากันมากมายเช่นนี้
ไม่ใช่เรื่องธรรมดาแล้ว ภพของมารเกิดอาการหวั่นไหว เหมือน
ตนเองถูกตบหน้าอย่างจัง เมื่อกองทัพมารได้เห็นพวกเทพ
และพรหมทั้งหมดนั้น จึงตามพรรคพวกมากันหมดทีเดียว