ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
มหาบุรุษ อัครบุรุษแห่งโลก
២៥៩
ท่านมุ่งแสวงหาทางหลุดพ้นจากทุกข์อย่างเดียว ใจท่านไม่
เหมือนคนธรรมดา แม้บางภพพลาดพลั้งไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน
แต่ท่านไม่ย่อท้อ ไม่ท้อแท้ในโชคชะตาชีวิต มุ่งพัฒนาชีวิตจิตใจ
ของตนให้สูงขึ้นตลอดเวลา เพราะความสูงส่งของชีวิตอยู่ที่
จิตใจที่ดีงาม ท่านฝึกฝนใจให้เข้มแข็งเป็นปกติ เพราะพระโพธิ
สัตว์ไม่เคยมีความเพียรที่ย่อหย่อน เมื่อตั้งใจจะลงมือทําสิ่งใดแล้ว
ก็ทุ่มเทเอาชีวิตเป็นเดิมพันเรื่อยมา ทำให้เข้าถึงความเป็นเลิศใน
ที่ทุกสถาน ครั้นเกิดมาในภพชาตินี้ ก็มีความเป็นเลิศในทุกด้าน
หากพระพุทธองค์ไม่เสด็จออกผนวช ตามตำรับตำรา
ของมหาปุริสลักษณะก็จะได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิครองทวีปทั้งสี่
เพราะกำลังบุญของพระองค์มีมาก แต่พระองค์ทรงพิจารณา
เห็นว่า พระเจ้าจักรพรรดิก็เป็นมานับภพนับชาติไม่ถ้วนแล้ว
อย่างมากก็แนะนำให้มหาชนดำรงอยู่ในศีล ๕ แต่ก็ยังไม่
สามารถที่จะให้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะได้ พระองค์จึงเปลี่ยนที่
จะมาเป็นพระธรรมราชา ผู้จะนำพาสรรพสัตว์ให้หลุดพ้นจาก
ทุกข์ในสังสารวัฏ ข้ามสู่ฝั่งพระนิพพานอันเป็นเอกันตบรมสุข
*มีอยู่สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จจาริกไปตาม
ชนบท พร้อมด้วยหมู่ภิกษุ ๑,๒๕๐ รูป ทรงโปรดเหล่าเวไนยสัตว์
*มก. เสลสูตร เล่ม ๒๑ หน้า ๒๕๔