ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระพุทธเจ้าเป็นอจินไตย
๒๐๙
ของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเข้าไปสู่ในกลางอายตนนิพพาน
สว่างพริบ เป็นธรรมกายบนพระนิพพาน พระอนุรุทธะมองเห็น
อย่างนี้ เพราะท่านเป็นผู้เลิศในด้านตาทิพย์
เพราะฉะนั้น
ะนั้น ตั้งแต่การบังเกิดขึ้นของพระพุทธองค์
ด้วยชาติวุฒิก็ดี วัยวุฒิ และคุณวุฒิก็ดี สมบูรณ์ทั้งหมด ควรแก่
การระลึกนึกถึงพระองค์เป็นอย่างยิ่ง และควรแก่การภาคภูมิใจ
ในพระบรมครูของเรา วันวิสาขบูชาจึงเป็นวันที่เราควรจะมา
รำลึกนึกถึงพระคุณอันไม่มีประมาณของพระองค์ว่าการบังเกิดขึ้น
ของพระพุทธองค์นั้น เป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่มนุษย์ เทวดา
และสรรพสัตว์ทั้งหลาย อย่างจะนับจะประมาณมิได้
การที่จะระลึกนึกถึงพระพุทธองค์ เราควรทำในสิ่งที่
พระองค์อยากจะให้ทำ นั่นคือ การปฏิบัติบูชา ฉะนั้นเวลาที่
เหลืออยู่ต่อจากนี้ไป ให้ทุกๆ ท่านตั้งใจใช้เวลา ทำใจของเราให้
หยุดให้นิ่ง ให้ใสบริสุทธิ์ หยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗
ระลึกนึกถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา โดยนึกเอาพระปฏิมากร
นั่งขัดสมาธิ เกตุดอกบัวตูมใสเป็นแก้ว แทนการตรึกระลึก
นึกถึงพระองค์ก็ได้
ให้ทุกคนทําใจหยุดใจนิ่งให้ดี และระลึกนึกถึงพระสัมมา
สัมพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ ไม่กังวลกับสิ่งอะไรทั้งหลายทั้งปวง