ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
สิ่งศักดิ์สิทธิ์
กุ๊ก ดิ สิ ท ธิ ทิควรบูชา
๓๖๒
ทั่วๆ ไป เพราะพระอริยเจ้าเหล่านั้นท่านบำเพ็ญภาวนา กลั่นกาย
วาจา ใจ ธาตุธรรมเห็น จำ คิด รู้ ในตัวของท่านให้บริสุทธิ์
ตลอดเวลา จนอาสวกิเลสทั้งหลายหลุดร่อนไปจากใจ นอกจาก
ใจจะใสสะอาดแล้ว กาย และพระอัฐิธาตุของท่านซึ่งเป็นธาตุ
หยาบๆ ที่ประกอบด้วยธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ ก็พลอยบริสุทธิ์ไปด้วย
เมื่อสังขารร่างกายถูกเผาไป พระบรมธาตุของท่านจึงมีความ
บริสุทธิ์เหมือนดอกมะลิตูม หรือใสเหมือนแก้วมุกดาที่เจียระไน
แล้ว หรือเหมือนจุณทองคำหลงเหลือให้ผู้มีบุญได้เห็น
*เนื่องจากพระผู้มีพระภาคเจ้าของเราทรงมีพระชนม์เพียง
๔๐ ชันษาก็ดับขันธปรินิพพาน เพราะฉะนั้นพระองค์จึงดำริว่า
ศาสนาของเรายังไม่แพร่หลายไปไกล เมื่อเราปรินิพพานแล้ว
มหาชนถือเอาพระบรมธาตุ แม้ขนาดเท่าเมล็ดพันธุ์ผักกาดทํา
เจดีย์บูชาด้วยจิตเลื่อมใส จะมีสวรรค์เป็นที่ไปในเบื้องหน้า
เพราะฉะนั้น เมื่อพุทธบริษัททั้ง ๔ ได้ทำการประชุม
เพลิงพระสรีระของพระพุทธองค์แล้ว พระบรมสารีริกธาตุ ๗
อย่าง คือ พระเขี้ยวแก้วทั้ง ๔ พระรากขวัญ ๒ และพระอุณหิส
จะไม่กระจัดกระจายไปไหน จะอยู่รวมกัน ส่วนพระบรมสารี
ริกธาตุนอกนั้นกระจัดกระจายกันไป มีขนาดเล็กเท่าเมล็ดพันธุ์
*มก. อรรถกถามหาปรินิพพานสูตร เล่ม ๑๓ หน้า ๔๖๐