ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระธรรม คุณ
๕๓
อร่อยอย่างนั้นอย่างนี้ เราก็นึกไม่ออกว่า แกงที่เขาว่านั้น
รสชาติเป็นอย่างไร จนกว่าจะได้ชิมด้วยตนเอง พระธรรมคำสอน
ของพระพุทธองค์นั้น นำประโยชน์สุขอันแท้จริงมาสู่ผู้ที่เลื่อมใส
ศรัทธา และปฏิบัติตามได้เสมอ ดังเรื่อง พระปิณฑปาติกเถระ
*เมื่อครั้งพุทธกาล พระภิกษุจำนวน ๓๐ รูป ได้เข้า
จําพรรษาอยู่บนเนินแห่งหนึ่งชื่อว่า ควรวาฬะ ทุกๆ ครึ่งเดือน
ที่เป็นวันอุโบสถ ท่านจะมาประชุมรวมกัน เพื่อฟังธรรมและ
สนทนาธรรมเรื่องมหาอริยวงศ์ ที่สรรเสริญการอยู่อย่างสันโดษ
ด้วยปัจจัย ๔ และการยินดีในการทำภาวนา
วันหนึ่ง ขณะมีการแสดงธรรม พระปิณฑปาติกเถระ
เข้ามาฟังทีหลัง ท่านนั่งฟังอยู่ในที่กำบัง โดยไม่รู้ว่ามีงูพิษนอน
ขดอยู่ งูพิษได้ฉกกัดพระเถระที่ลำแข้งจนเนื้อหลุด ทำให้ท่านได้
รับทุกขเวทนา แสนสาหัส แต่ท่านคิดว่า หากเราบอกเรื่องนี้
แก่ภิกษุทั้งหลาย การฟังธรรม และการแสดงธรรมก็จะยุติลง
แม้เราเองและภิกษุทั้งหลายก็จะไม่ได้ฟังธรรม จึงไม่ได้บอกใคร
เพียงแต่จับงูใส่ย่าม ผูกปากย่ามวางไว้ นั่งฟังธรรมต่อด้วย
ความเคารพเลื่อมใส ไม่ได้สนใจต่อความเจ็บปวดของร่างกาย
และไม่ได้กลัวว่าพิษงูจะทำอันตรายถึงแก่ชีวิต
*มก. เรื่องพระปิณฑปาติกเถระ เล่ม ๓๔ หน้า ๑๙๖