ตามรอยบาทพระศาสดา : หน้า 189/589

ธรรมะ ประช ตามรอยบาทพระศาสดา ១៨៨ พุทธภูมินั้นยากลำบาก และยาวไกล อย่างน้อยต้องสร้างบารมี ๒๐ อสงไขยแสนมหากัป แต่ท่านก็อดทนยอมสละทุกสิ่งทุกอย่าง สละได้แม้กระทั่งเลือดเนื้อ และชีวิต เพื่อให้ได้มาซึ่งสัพพัญญุต- ญาณ เพราะมุ่งหวังจะนำพาสรรพสัตว์ให้หลุดพ้นจากวัฏสงสาร ท่านจึงทําทุกอย่างเพื่อสร้างบุญบารมีให้ได้มากที่สุด ในกาลนั้นพระองค์ได้เสวยพระชาติเป็น เจ้าหญิงสุมิตตา- เทวี เป็นพระกนิษฐาต่างพระมารดาของพระทีปังกรพุทธเจ้า ในยุคนั้น พุทธศาสนิกชนล้วนมีความเลื่อมใสในพระรัตนตรัย ได้พากันสร้างโบสถ์สร้างวิหาร สร้างพระเจดีย์ เพื่อบูชาพระ รัตนตรัย และมีการฟังธรรม สนทนาธรรมกันเป็นประจำ เย็นวันหนึ่ง เจ้าหญิงสุมิตตาทอดพระเนตรเห็นพระภิกษุรูปหนึ่ง มารอรับบิณฑบาตอยู่ที่หน้าประตูวัง จึงใช้ให้คนสนิทไปถาม พระคุณเจ้าว่า มีความประสงค์สิ่งใด เมื่อรู้ว่า พระคุณเจ้าปรารถนาได้น้ำมันเพื่อนำไปจุด ประทีปบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระอริยสาวกในมหาวิหาร เจ้าหญิงทรงมีความปีติโสมนัสเป็นอย่างยิ่ง รีบถวายน้ำมันที่ สกัดจากเมล็ดพันธุ์ผักกาดอย่างดี พลางอธิษฐานว่า “สมเด็จ พระเชษฐาของเราได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงทำประโยชน์ เกื้อกูลแก่สัตวโลกเป็นอันมากฉันใด ในอนาคตกาลภายภาค เบื้องหน้าขอให้เราได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง