ข้อความต้นฉบับในหน้า
Boประช
พระทศพลญาณ
สมาธิ และสมาบัติทั้งหลาย
៤៩០
ประการที่ ๔. ปุพเพนิวาสานุสติญาณ คือระลึกชาติใน
อดีตได้นับภพนับชาติไม่ถ้วน
ประการที่ ๙. จุตูปปาตญาณ ปรีชาญาณหยั่งรู้การจุติ
และอุบัติของสัตว์ทั้งหลาย ทรงเห็นหมู่สัตว์ที่กำลังจุติ กำลังอุบัติ
เลว ประณีต มีผิวพรรณดีหรือทราม ได้ดีหรือตกยาก ด้วย
ทิพยจักษุอันบริสุทธิ์ ล่วงจักษุของมนุษย์ ทรงรู้ชัดถึงหมู่สัตว์
ผู้เป็นไปตามกรรมว่า สัตว์เหล่านี้ประกอบด้วยกายทุจริต วจีทุจริต
มโนทุจริต ติเตียนพระอริยเจ้า เป็นมิจฉาทิฏฐิ ยึดถือการ
กระทําด้วยอำนาจมิจฉาทิฏฐิ ละโลกไปแล้ว เขาต้องเข้าถึงอบาย
ทุคติ วินิบาต นรก ส่วนสัตว์เหล่านี้ ประกอบด้วยกายสุจริต
วจีสุจริต มโนสุจริต ไม่ติเตียนพระอริยเจ้า เป็นสัมมาทิฏฐิ
ละจากโลกนี้แล้ว ย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์
ประการที่ ๑๐. อาสวักขยญาณ ญาณที่สามารถกำจัด
อาสวะให้หมดสิ้นไป พระพุทธองค์ทรงสั่งสอนเวไนยสัตว์ให้ได้
บรรลุอาสวักขยญาณตามพระองค์ไปได้ด้วย
ทั้งหมดนี้เป็นอานุภาพอันไม่มีประมาณของพระพุทธเจ้าที่
เรียกว่า ทศพลญาณ ผู้ไม่รู้มักกล่าวตู่พระพุทธองค์ด้วยคำที่ไม่
เป็นจริง คู่ด้วยความไม่พอใจบ้าง เพราะมีอคติหรืออิจฉาบ้าง