ตามรอยบาทพระศาสดา : หน้า 188/589

ธรระพี ประช ตามรอยบาทพระศาสดา ១៨៧ ภพสาม นอกจากจะทรงมุ่งทำาตน ให้หลุดพ้นจากทุกข์ในสังสาร- วัฏแล้ว พระองค์ยังมีใจใหญ่คิดที่จะช่วยเหลือสรรพสัตว์ทั้ง หลายให้หลุดพ้นตามไปด้วย ใจของพระองค์เปี่ยมล้นด้วยมหา กรุณามาตั้งแต่ครั้งเป็นพระบรมโพธิสัตว์ เพราะได้สั่งสมคุณ ความมีมานานนับภพนับชาติไม่ถ้วน ดังนั้นการพรรณนาถึง พระพุทธคุณ จึงเสมือนปริมาณของน้ำที่ผ่านรูเข็ม เมื่อนำมา เทียบกับน้ำในท้องพระมหาสมุทรทั้งสี่ ผู้รู้ได้อุปมาความยาวนานของระยะเวลา ๑ กัป ไว้ว่า หากมีภูเขาหินศิลาแท่งทึบ ทั้งกว้างยาว และสูงด้านละ ๑ โยชน์ ทุกๆ ๑๐๐ ปีทิพย์ จะมีเทวดานำผ้าทิพย์ซึ่งละเอียดมากมาลูบ ภูเขานี้ครั้งหนึ่งทำอย่างนี้เรื่อยไปจนกระทั่งภูเขาศิลานั้นสึกกร่อน ราบเรียบเสมอกับพื้นดิน ระยะเวลาตั้งแต่ต้นจนกระทั่งภูเขา ศิลาราบเรียบเสมอพื้นดิน เรียกว่าเวลา ๑ กัป แม้พระสัมมาสัม พุทธเจ้าด้วยกันเองจะพรรณนาพระคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ୭ จนล่วงเลยไป ๑ กัป ก็ยังไม่สามารถจะพรรณนาพระคุณได้หมด *ในระหว่างที่พระองค์บำเพ็ญบารมีอยู่นั้น ในพระชาติ หนึ่งได้พลาดพลั้งไปเกิดเป็นสตรี แต่ก็ยังมีใจอันประเสริฐ ปรารถนาที่จะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทั้งๆ ที่รู้ว่าเส้นทางสู่ *มุนีนาถทีปนี (เจ้าหญิงสุมิตตาเทวี) โดยพระพรหมโมลี