ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประชา
ยอดกัลยาณมิตร ของโลก
๒๗๘
ท่านเกิดเป็นบุตรเศรษฐี ได้นำรัตนะ ๗ ประการ ไปบูชารอบต้น
มหาโพธิ์ ต่อมาในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่ากัสสปะ
ท่านได้ออกบวชในพระพุทธศาสนา บำเพ็ญสมณธรรม ด้วยการ
ประพฤติพรหมจรรย์อย่างนี้ ทำให้ท่านได้ท่องเที่ยวไปเฉพาะ
สุคติภูมิเท่านั้น
*เมื่อมาในกาลของพระผู้มีพระภาคเจ้าของเรา ท่านได้
มาบังเกิดเป็นบุตรของเศรษฐีในกรุงพาราณสี มีมารดาชื่อว่า
สุชาดา ผู้ถวายข้าวปายาสผสมน้ำนมแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ท่านมีชื่อว่า ยสะ และความที่ท่านเป็นสุขุมาลชาติผู้ละเอียดอ่อน
จึงมีสมบัติทุกอย่างสมบูรณ์หมด มีปราสาท ๓ หลังตามฤดูทั้งสาม
คือ ฤดูหนาว ฤดูร้อน และฤดูฝน เมื่อถึงฤดูใด ท่านจะเข้าเสวย
สุขในปราสาทหลังนั้นๆ โดยมีนักดนตรีที่เป็นสตรีล้วนคอยบำเรอ
และท่านไม่เคยลงมายังพื้นปราสาทชั้นล่างเลย ตลอดฤดูหนาว
ฤดูฝนและฤดูร้อนด้วยความที่ฝ่ามือและเท้าของท่านละเอียดอ่อน
บิดามารดาจึงต้องปูลาดพื้นด้วยปุยนุ่นและพรมอันอ่อนนุ่ม
วันหนึ่ง เมื่อท่านถูกบำเรอขับกล่อมด้วยเบญจกามคุณ
แล้วผล็อยหลับไป เมื่อตื่นขึ้นมาเห็นเหล่าบริวารที่กำลังนอน
หลับใหลเกลื่อนกลาดไม่ได้สติ แสดงอาการวิกลวิการไปต่างๆ
*มก. อรรถกถายสเถราปทาน เล่ม ๗๒ หน้า ๔๒๐