การบูชาพระสงฆ์และพระธรรม : หน้า 103/589

Boประช พระสังฆคุณ ๑๐๒ สามเณรจึงนําพระภิกษุไปยังเมืองสาวัตถี ชาวเมืองต่างปิติยินดี พากันถวายผ้ากัมพลแด่สามเณรได้ครบ 9,000 ผืน ในวันเดียว กันนั้น แม้คนที่ตระหนี่ที่สุด ทันทีที่เห็นสามเณรก็เกิดศรัทธา รีบ นำผ้ากัมพลราคาเป็นแสนที่เก็บซ่อนออกมาถวายสามเณรติสสะนี้ ภายหลังท่านได้ตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรม และได้บรรลุเป็นพระ อรหันต์ตั้งแต่อายุ ๗ ขวบ ด้วยอานิสงส์ที่สามเณรติสสะได้ตั้งใจถวายทานด้วย ความศรัทธาเลื่อมใสในพระสารีบุตร ในภพชาติที่ตนยังเป็น มหาเสนพราหมณ์ แม้ทานนั้นจะมีจํานวนน้อยแต่ก็ให้ผลมาก เพราะได้ถวายแด่ทักขิไณยบุคคลผู้เป็นเนื้อนาบุญอันเยี่ยมของโลก คือ พระอริยสงฆ์ เพราะฉะนั้นเมื่อเรารู้ถึงคุณของพระสัมมา สัมพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ดังกล่าวแล้ว จึงเป็นการ สมควรอย่างยิ่ง ที่เราจะเคารพบูชาท่านไว้อย่างสูงสุด พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ว่า การบูชานั้นมี ๒ อย่าง ได้แก่ อามิสบูชา คือ บูชาด้วยเครื่องสักการะอย่างหนึ่ง ปฏิบัติบูชา คือ บูชาด้วยการปฏิบัติอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งทรงสรรเสริญว่า ปฏิบัติบูชาประเสริฐกว่าอามิสบูชา เพราะทรงประสงค์จะให้ พวกเรามีความเพียรในการปฏิบัติธรรม จะได้พ้นทุกข์ พบสุข อันแท้จริงตามพระองค์ไปด้วย