ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประช
วิเคราะห์การให้ทาน ของ พระเวสสันดร (๑)
๕๒๐
ปัจจุบันมนุษย์ต้องประสบกับปัญหารอบด้าน ไม่ว่าจะ
เป็นปัญหาครอบครัว เพื่อนร่วมงาน ค่าครองชีพที่สูงขึ้น มลพิษ
ของสิ่งแวดล้อม ซึ่งล้วนเป็นปัญหาที่ต้องประสบและต้องอดทน
ตลอดเวลา หากใครไม่สามารถรักษาความสมดุลของใจได้ มัว
กลัดกลุ้มในเรื่องเหล่านี้ ความสมดุลในชีวิตย่อมจะขาดหายไป
เมื่อชีวิตขาดสมดุล การดำเนินชีวิตย่อมยากที่จะประสบความ
สุขและความสำเร็จ สมดุลของชีวิตจะเกิดขึ้นได้ ต้องเริ่มจาก
การฝึกทำใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เมื่อใจหยุดได้
สนิทเป็นหนึ่งเดียว ความสมดุลของชีวิตย่อมเกิดขึ้น จะเข้าถึง
กระแสแห่งความสุข ความบริสุทธิ์ภายใน ที่จะปรับใจให้มีสภาพ
ที่เข้มแข็ง เต็มเปี่ยมด้วยพลัง แม้จะมีปัญหาและอุปสรรคมากมาย
ย่อมสามารถฝ่าฟันจนถึงเป้าหมายได้ในที่สุด
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน เวสสันดรจริยา ว่า
“เมื่อเราสละพ่อชาลี แม่กัณหาชินาผู้เป็นธิดา และ
พระนางมัทรี ผู้ที่จงรักต่อสามี ไม่เคยคิดถึงอีกเลย เพราะ
เหตุแห่งโพธิญาณนั่นเอง บุตรทั้งสองของเรา เราก็ไม่เกลียด
พระนางมัทรีเราก็ไม่เกลียด แต่สัพพัญญุตญาณเป็นที่รัก
ของเรายิ่งกว่า เพราะฉะนั้น เราจึงได้ให้บุตรและภริยาอัน
เป็นที่รักของเราไป”