ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 85/589

ธรรมะเพื่อประชา พระพุทธคุณ ต อ น ผู้รู้แจ้งโลก ៨៤ ทุกข์ร้อนใจ ถ้ากระทบกับอารมณ์ ที่เป็นกลางๆ เราก็จะรู้สึกเฉยๆ ไม่ยินดียินร้าย เหมือนในอดีตชาติของพระสารีบุตร ที่ท่านเกิดเป็นฤๅษี ชื่อ สรทะ ท่านได้เห็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอโนมทัสสี ก็บังเกิด ความเลื่อมใสศรัทธา ได้ยืนกั้นร่มให้พระองค์ตลอดเวลาที่ทรง เข้านิโรธสมาบัติ ๗ วัน ๗ คืน ท่านยืนอยู่อย่างนั้น โดยไม่ได้ พักผ่อน ไม่ได้รับประทานอาหาร แต่ก็ไม่รู้สึกหิว เพราะมีปีติ เป็นผัสสาหาร อีกประการหนึ่งคือ มโนสัญเจตนาหาร คือ ความคิดอ่าน หรือเจตนาทางใจ เป็นอาหารที่ทําให้เกิดการคิด การพูด และการกระทำ และประการสุดท้าย คือ วิญญาณาหาร คือ ความรู้แจ้งอารมณ์ พระพุทธองค์ทรงรู้แจ้งว่า หมู่สัตว์ทั้งหลาย ดำรงอยู่ได้ด้วยอาหารทั้ง ๔ อย่างนี้ พระองค์ทรงรู้แจ้งสัตวโลก คือ สัตว์ที่อาศัยอยู่ในภพ ๓ ได้แก่ กามภพ รูปภพ อรูปภพ สัตว์ที่เกิดในอบายภูมิ ๔ มนุษย์ เทวดา พรหม และอรูปพรหม พระองค์ทรงรู้แจ้งหมดว่า สัตว์ จำพวกใดเป็นอย่างไร โปรดได้หรือโปรดไม่ได้ มีอินทรีย์แก่อ่อน อย่างไร ทรงรู้แจ้งถึงอนุสัย และจริตอัธยาศัยของสัตว์ทั้งหลาย