ธรรมะเพื่อประชา: สักกปัญหสูตร ตอนที่ ๒ : หน้า 407/589

ธรรมะเพื่อประชา สัก ก ปั ญ ห สู ต ร ต อ น ที่ ๒ - ตอนที่ ๒ (โค ปกเทพบุตร) ๔๐๖ เมื่อคราวที่แล้ว ได้นำเรื่องราวของท้าวสักกะจอมเทพ ที่บุญในตัวของท่านใกล้จะหมด ใกล้จะสิ้นอายุขัย แต่พระองค์ เป็นผู้ที่มีปัญญา หาหนทางที่จะพลิกสถานการณ์ว่า เมื่อบุญใน ตัวใกล้จะหมด อายุขัยจะสิ้น ต้องรีบเพิ่มเติมบุญให้กับตนเอง อายุจะได้ยั่งยืนยาวต่อไป จึงลงมาจากเทวโลก ตั้งใจจะมาเข้าเฝ้า พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อมาถึงได้ส่งปัญจสิขคนธรรพเทพบุตร เข้าไปทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าก่อน เพื่อให้พระบรมศาสดาทรง ทราบล่วงหน้า *เมื่อปัญจสิขะไปแล้ว ได้ร้องเพลงที่ตนเองแต่งไว้เมื่อ ครั้งที่พระบรมศาสดาตรัสรู้ใหม่ๆ ซึ่งมีเนื้อความเกี่ยวเนื่องกับ การสรรเสริญพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ และ ความในใจที่ตนเองหลงรักนางสุริยวัจฉสา ธิดาของท้าวติมพรุ พระบรมศาสดาได้สดับก็ตรัสถามว่า “เพลงที่ร้องนี้ มีที่มา ที่ไปอย่างไร และเมื่อร้องให้นางสุริยวัจฉสาฟัง นางรู้สึกอย่างไร" ปัญจสิขะทูลตอบว่า “นางได้กล่าวว่า ท่านผู้นิรทุกข์ ฉันไม่เคยได้เฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าเฉพาะพระพักตร์เลย เพียงแต่ เมื่อฉันอยู่ในเทวสภาสุธรรมา ได้สดับพระนามของพระผู้มี *มก. สักกปัญหสูตร เล่ม ๑๔ หน้า ๑๒๔