ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
สัก ก ปั ญ ห สู ต ร ต อ น ที่ ๒
- ตอนที่ ๒ (โค ปกเทพบุตร)
๔๐๖
เมื่อคราวที่แล้ว ได้นำเรื่องราวของท้าวสักกะจอมเทพ
ที่บุญในตัวของท่านใกล้จะหมด ใกล้จะสิ้นอายุขัย แต่พระองค์
เป็นผู้ที่มีปัญญา หาหนทางที่จะพลิกสถานการณ์ว่า เมื่อบุญใน
ตัวใกล้จะหมด อายุขัยจะสิ้น ต้องรีบเพิ่มเติมบุญให้กับตนเอง
อายุจะได้ยั่งยืนยาวต่อไป จึงลงมาจากเทวโลก ตั้งใจจะมาเข้าเฝ้า
พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อมาถึงได้ส่งปัญจสิขคนธรรพเทพบุตร
เข้าไปทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าก่อน เพื่อให้พระบรมศาสดาทรง
ทราบล่วงหน้า
*เมื่อปัญจสิขะไปแล้ว ได้ร้องเพลงที่ตนเองแต่งไว้เมื่อ
ครั้งที่พระบรมศาสดาตรัสรู้ใหม่ๆ ซึ่งมีเนื้อความเกี่ยวเนื่องกับ
การสรรเสริญพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ และ
ความในใจที่ตนเองหลงรักนางสุริยวัจฉสา ธิดาของท้าวติมพรุ
พระบรมศาสดาได้สดับก็ตรัสถามว่า “เพลงที่ร้องนี้ มีที่มา
ที่ไปอย่างไร และเมื่อร้องให้นางสุริยวัจฉสาฟัง นางรู้สึกอย่างไร"
ปัญจสิขะทูลตอบว่า “นางได้กล่าวว่า ท่านผู้นิรทุกข์
ฉันไม่เคยได้เฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าเฉพาะพระพักตร์เลย เพียงแต่
เมื่อฉันอยู่ในเทวสภาสุธรรมา ได้สดับพระนามของพระผู้มี
*มก. สักกปัญหสูตร เล่ม ๑๔ หน้า ๑๒๔