ธรรมะเพื่อประชา: บทเรียนจากมัจฉา โพธิสัตว์ : หน้า 461/589

ธรรมะเพื่อประชา มัจฉา โพธิสัตว์ (บำเพ็ญสัจ บารมี) ៤៦០ ขณะเดียวกันนั้นเองบัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ของท้าวสักกะ สําแดงอาการร้อนขึ้นมาทันที ท้าวสักกะจึงมีเทวบัญชา เรียก เทพวลาหก เจ้าแห่งฝนมาเฝ้าและตรัสว่า “พ่อเทพบุตร พระ บรมศาสดาทรงตั้งพระทัยว่า จักเสด็จลงสรงน้ำในสระโบกขรณี ที่วัดพระเชตวัน บัดนี้พระองค์ได้ประทับยืนอยู่ที่บันไดแล้ว เธอ จงบันดาลให้ฝนตกทั่วแคว้นโกศลโดยเร็วเถิด” เทพวลาหกรับเทวบัญชาแล้ว นุ่งก้อนเมฆมหึมาก้อนหนึ่ง ห่มก้อนหนึ่ง ขับเพลงเมฆสังคีต บ่ายหน้าไปทางทิศตะวันออก ของโลกธาตุ จากนั้นบันดาลให้มีก้อนเมฆซ้อนกันเป็นชั้นๆ ถึง พันชั้น ฟ้าส่งเสียงคำรามแลบแปลบปลาบ ฝนได้ตกลงมาทั่วทั้ง แคว้นโกศล น้ำท่วมท้นเหมือนห้วงน้ำที่ไหลปริ่มตลิ่ง เพียงครู่เดียว ก็เต็มสระโบกขรณีจนถึงบันไดที่ประทับยืน ทำให้พระพุทธองค์ ทรงสรงน้ำได้ดังพุทธประสงค์ ครั้นตกเย็น พระภิกษุสงฆ์ได้สนทนาธรรมกันในธรรม สภาว่า “ผู้มีอายุทั้งหลาย ท่านทั้งหลายจงดูพระคุณสมบัติ คือ พระขันติ พระเมตตา และพระกรุณาของพระทศพล ในเมื่อ ข้าวกล้าต่างๆ กำลังเหี่ยวแห้ง ชลาลัยทุกแห่งก็เหือดหาย ฝูงปลา และเต่าประสบทุกข์ใหญ่หลวง พระองค์ทรงอาศัย พระกรุณา ทรงครองผ้าอุทกสาฎก ด้วยมุ่งพระทัยจะให้มหาชน พ้นจากความทุกข์ ได้ประทับยืนที่บันไดขั้นแรกของสระโบกขรณี