เรื่องราวการสร้างมหาทานบารมีของพระผู้มีพระภาคเจ้า : หน้า 331/589

Boประช ห น ท า ง ข อ ง พุทธะ ဘာဝ ขอบรรพชาอุปสมบทกับพระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อบวชแล้วได้ เล่าเรียนพุทธวจนะ เป็นผู้สมบูรณ์ด้วยศีลาจารวัตรอันงดงาม อีกทั้งยังปฏิบัติธรรมได้อภิญญา ๕ ครั้นสิ้นอายุขัย ได้ไปบังเกิด ในพรหมโลก ส่วนพระมังคลสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงดำรงพระชนมายุ อยู่นานถึง ๔๐,๐๐๐ ปี จึงเสด็จดับขันธปรินิพพาน เมื่อพระ พุทธองค์เสด็จดับขันธปรินิพพานไปแล้ว หมื่นโลกธาตุที่เคย สว่างไสวเรืองรองตลอดเวลาไม่เคยมีดเลยนั้น ก็พลันมืดมัวลง พร้อมกันหมด มนุษย์และเทวดาทั่วทั้งหมื่นโลกธาตุ ที่ยังไม่หมด กิเลสต่างรู้ว่า พระพุทธองค์ผู้ทรงเป็นประทีปธรรมของโลก และจักรวาล ได้ลาลับไปแล้ว พากันร้องไห้อาลัยอาวรณ์ถึงการ จากไปของพระพุทธองค์ด้วยความอาลัยยิ่งนัก ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องราวการสร้างมหาทานบารมีของ พระผู้มีพระภาคเจ้าของเรา ว่าท่านทําทานแต่ละครั้ง ถวายกับ พระสงฆ์เป็นแสนโกฏิรูป ซึ่งไม่ใช่จำนวนน้อยๆ จะทำอย่างนั้น ได้ต้องสละความตระหนี่ออกจากใจ ชนิดสิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ เหมือนตัดบัวไม่ให้เหลือใยกันเลย พระโพธิสัตว์ได้สอนตนเองว่า ต้องทําทานให้เหมือนหม้อน้ำที่คว่ำปากแล้ว ไม่ให้มีน้ำเหลืออยู่ เลยแม้เพียงหยดเดียว ต้องทำให้ได้อย่างนั้น ถึงจะบรรลุวัตถุ