ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
มหัศจรรย์วันออก พรรษา
๑๗๘
พระองค์ได้ ถึงคราวที่จะทรงแสดงปาฏิหาริย์ นอกจากปุถุชน
คนธรรมดาทั่วไปจะบังเกิดความศรัทธาเลื่อมใสอย่างเปี่ยมล้นแล้ว
แม้พระอริยสาวกผู้ทรงอภิญญาเมื่อได้เห็นพุทธานุภาพทุกท่านต่าง
อัศจรรย์ใจในความเป็นอจินไตยของพระพุทธเจ้า กระทั่งเหล่า
นักบวชนอกศาสนาหรือมหาชนที่ยังเป็นมิจฉาทิฏฐิก็พากัน
เลื่อมใสศรัทธา ถึงขนาดหันมานับถือพระพุทธศาสนากัน
มากมายนับไม่ถ้วน
*ในขณะที่ พระบรมศาสดา ทรงแสดงปาฏิหาริย์อยู่นั้น
ทรงรำพึงว่า พระพุทธเจ้าในอดีต หลังจากที่ท่านแสดงปาฏิหาริย์
แล้ว จะเสด็จไปจําพรรษา ณ สถานที่ใด ครั้นทรงรู้ว่า ควรจํา
พรรษาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เพื่อแสดงอภิธรรมโปรดพระ
พุทธมารดา พระองค์จึงยกพระบาทขวาขึ้นเหยียบยอดภูเขา-
ยุคันธร แล้วยกพระบาทซ้ายเหยียบยอดเขาพระสิเนรุ ก้าวย่าง
พระบาทขึ้นไปเช่นเดียวกับคนทั่วไป
ขณะที่พระองค์ทรงยกพระบาทขึ้นนั้น ภูเขาก็โน้มมา
รองรับพระบาททันที เมื่อทรงดำเนินผ่านไป ภูเขาก็กลับมาตั้ง
อยู่ที่เดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นี่ก็เป็นเรื่องอจินไตยของ
*มก. เรื่องยมกปาฏิหาริย์ เล่ม ๔๒ หน้า ๓๐๗