ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ม ห า ส มั ย สู ต ร ค
ครั้งที่ ๓ (ตอน ภพมารสะดุ้ง)
๒๔๓
คือ เวลาที่ใครจะทำความดีนี้ ไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลย ภพมาร
เขาสะดุ้งกันทั้งภพ แม่ทัพของฝ่ายมารเห็นอย่างนั้นก็โกรธ จึง
สั่งพวกเสนาของตนทันทีว่า
พวกท่านจงพากันขัดขวางเทวดา
พวกนี้ อย่าปล่อยให้ใครหลุดรอดไปได้แม้แต่คนเดียว แม่ทัพ
มารบังคับเสนามารในที่ประชุมอย่างนี้ เมื่อพูดจบได้เอาฝ่ามือ
ตบแผ่นดิน ทำเสียงน่ากลัว กึกก้องไปทั่วอาณาบริเวณ ทำ
ฟ้าแลบฟ้าผ่าเปรี้ยงปร้างไปทั่ว
ในเวลานั้น แม้ว่าพญามารจะพยายามขัดขวางสักเพียงใด
ก็ไม่อาจทําให้เหล่าเทพ และพรหมหรือนักสร้างบารมีทั้งหลาย
หวั่นไหวได้ เพราะทุกๆ ท่านมีใจมุ่งตรงต่อพระศาสดา มีพระ
รัตนตรัยเป็นที่ยึดที่เกาะของใจ จึงไม่หวั่นไหว เมื่อมารทั้งหลาย
ไม่สามารถขัดขวาง จึงได้แต่เดือดดาล หงุดหงิดโมโหโทโสกัน
เมื่อทำอะไรไม่ได้ กองทัพมารต่างต้องพากันกลับไปยังภพของ
ตนด้วยความผิดหวัง พระบรมศาสดาทรงทอดพระเนตรเห็น
เหตุการณ์นั้นทุกอย่าง จึงตรัสเล่าให้ภิกษุทั้งหลายฟังว่า
“ภิกษุทั้งหลาย เมื่อสักครู่กองทัพมารมุ่งหน้ามายังป่านี้
เพื่อขัดขวางการฟังธรรม แต่ก็ไม่สามารถขัดขวางได้ จึงพากัน
กลับไปด้วยความเสียใจ พวกท่านจงรู้จักพวกมารไว้ และรู้จักว่า
เมื่อบุคคลตั้งใจจะทำความดีอย่างแท้จริง ย่อมไม่มีอะไรมาขัด
ขวางการทําความดีนั้นได้ หากมีความตั้งใจจริง”