ข้อความต้นฉบับในหน้า
มหาสมัยสูตร ค
ธรรมะเพื่อประช
ครั้งที่ ๒ (ตอนรายนามเหล่าเทวา)
๒๓๓
อนาคตกาล เมื่อมีพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ ก็จะมีการประชุมใหญ่
เช่นนี้เหมือนกัน”
พวกเทวดาทั้งหลายที่มาในวันนี้มีหลายระดับ ที่มีบุญมาก
ก็ได้อยู่ข้างหน้า ที่มีบุญลดหลั่นลงมาก็ถอยออกไปเรื่อยๆ
บางองค์แม้มาก่อนใคร แต่เมื่อเทวดาผู้มีศักดิ์ใหญ่ที่มีบุญมาก
กว่ามา ก็ต้องถอยไปเรื่อยๆ จนไปยืนอยู่ที่มหาสมุทรก็มีพวก
เทวดาที่มีรัศมีน้อยต่างพากันคิดว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าคงไม่
ทักทายพวกเราหรอก เพราะประทับอยู่ไกลเหลือเกิน คงจะทัก
ก็เพียงแค่ชื่อ และโคตรของทวยเทพชั้นผู้ใหญ่เท่านั้น
คิดอย่างนั้นต่างพากันนึกน้อยใจ (เทวดาน้อยใจเป็น
เหมือนกัน แต่คงแสดงออกได้ไม่มากหรอก เพราะกลัวจุติ
เหมือนกัน) พระบรมศาสดาทรงใช้เจโตปริยญาณตรวจดูความ
คิดของเหล่าเทวาทั้งหลาย ทรงรู้วาระจิตของเทวดาเหล่านั้น
เหมือนสอดมือเข้าไปจับที่ดวงใจ และเหมือนจับโจรได้ทั้งของกลาง
จึงทรงดำริว่า การที่เรากล่าวถึงเทวดาพวกหนึ่ง แต่ไม่กล่าวถึง
เทวาอีกพวกหนึ่ง ใจของเหล่าเทวาบางพวกจะไม่แช่มชื่น
เอาเถิดเราจะกล่าวถึงชื่อ และโคตรของเหล่าเทพแม้ทั้งหมด
ทั้งชั้นผู้น้อย และชั้นผู้ใหญ่ ซึ่งต่างมาจากทั่วสารทิศ ทั้งหมื่น
จักรวาล ให้ถ้วนทั่วทุกตัวตน