ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
สัก ก ปั ญ ห สู ต ร ต อ น ที่ ๓ (ปัญหา จอมเทพ)
๔๑๖
ถึงตรงนี้ท้าวสักกะรีบทูลเข้าเรื่องว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้
นิรทุกข์ ข้าพระองค์ทั้งหลายมาแล้ว เพื่อต้องการบรรลุธรรมนั้น
ถ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าประทานวโรกาส พวกข้าพระองค์จะขอ
ทูลถามปัญหา”
พระผู้มีพระภาคเจ้าดำริว่า ท้าวสักกะมาในวันนี้ จักถาม
ปัญหาที่ประกอบด้วยประโยชน์เราจักพยากรณ์ปัญหาแก่ท้าวเธอ
ท้าวเธอก็จักทรงรู้ทั่วถึงปัญหานั้นได้ฉับพลันทันที จึงตรัสว่า
“มหาบพิตร หากพระองค์มีข้อสงสัยประการใด ขอพระองค์จง
ถามปัญหาเถิด อาตมภาพจะแก้ปัญหาของพระองค์ จะทำให้
พระองค์สิ้นความสงสัยในบัดดล"
ท้าวสักกะจอมเทพได้ทูลถามปัญหาข้อแรกกับพระผู้มี
พระภาคเจ้าว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้นิรทุกข์ พวกเทวดา มนุษย์ อสูร
นาค ยักษ์ คนธรรพ์ และสัตว์เหล่าอื่นเป็นอันมาก มีอะไรเป็น
เครื่องผูกพัน เขาเหล่านั้นเป็นผู้ไม่มีเวร ไม่มีอาชญา ไม่มีข้าศึก
ไม่มีความคับแค้นใจ มีความหวังอยู่ว่า ขอพวกเราจงเป็นผู้ไม่มี
เวรเป็นต้น แต่ไฉนยังเป็นผู้มีเวร มีอาชญา มีข้าศึก มีความ
คับแค้นใจ เป็นไปกับด้วยเวรอยู่อีกเล่า”
พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงพยากรณ์ว่า “ขอถวายพระพร
มหาบพิตร เหล่าเทวดา มนุษย์ อสูร นาค ยักษ์ คนธรรพ์ และ