ความสำคัญของการดำเนินชีวิตอย่างกตัญญู : หน้า 477/589

Boประช พุทธญา ตัตถจริยา ๔๗๖ วันเวลาหมุนผ่านเราไปทั้งขณะหลับและตื่น พร้อมกับ นำความเสื่อมมาให้เราตลอดเวลา เหมือนกับสนิมที่ค่อยๆ กัดกิน เหล็กทีละเล็กทีละน้อย ค่อยๆ ทำให้เหล็กผุกร่อนไปในที่สุด ดังนั้นเราจะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้อีกไม่นานเท่าไร จึงควรใช้ เวลาที่เหลืออยู่น้อยนี้ ให้เป็นประโยชน์ต่อการสร้างบารมีให้ มากที่สุด โดยสมมติว่า วันนี้เป็นวันสุดท้ายของชีวิตเรา วัน พรุ่งนี้จะมีสำหรับเราหรือไม่ก็ไม่รู้ จะทำให้เราไม่ประมาทใน การทําความดี หมั่นทํากาย วาจา และใจของเราให้ผ่องใสอยู่เสมอ ตั้งแต่ตื่นนอนจนกระทั่งเข้านอน เมื่อกาย วาจา ใจของเราผ่อง ใสเต็มที่แล้ว เราก็จะได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในกันทุกคน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ทุลลภสูตร อังคุตตรนิกาย ว่า “กตญฺญู กตเวที ปุคฺคโล ทุลุลโภ โลกสฺมี บุคคลผักตัญญูกตเวที เป็นบุคคลที่หาได้ยากในโลก” ผู้ที่มีความกตัญญูคือรู้คุณของบุพการีชน และกตเวที ได้ ตอบแทนคุณของบุคคลนั้น นับเป็นอุดมมงคลของชีวิต ที่ บัณฑิตนักปราชญ์ทั้งหลาย ไม่ว่าชาติไหนภาษาไหนต่างกล่าว ยกย่องสรรเสริญ แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงสรรเสริญ บุคคลผู้มีความกตัญญูกตเวทีว่า เป็นบุคคลผู้หาได้ยากยิ่งในโลก