ธรรมะเพื่อประชา: มหาสมัยสูตร ครั้งที่ ๓ (ตอน ภพมารสะดุ้ง) : หน้า 241/589

ธรรมะเพื่อประชา มหาสมัยสูตร ครั้ง ครั้งที่ ๓ (ตอน ภพมารสะดุ้ง) ๒๔๐ กว่าพระพุทธศาสนาจะบังเกิดขึ้นมาในโลกนี้ยากแสนยาก จะต้องมีพระบรมโพธิสัตว์ผู้มีใจใหญ่มาบังเกิด และต้องทุ่มเท สร้างบารมีอย่างไม่เห็นแก่ความเหนื่อยยากลำบาก ยอมทำ ทุกอย่างเพื่อสร้างบารมีให้แก่รอบ จนกระทั่งได้ตรัสรู้เป็นพระ อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้เป็นนาถของโลก เมื่อพระพุทธเจ้า บังเกิดขึ้นแล้ว จึงมีพระพุทธศาสนาเกิดขึ้นตามมา มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เกิดขึ้น การบังเกิดขึ้นของพระรัตนตรัยเป็น ไปเพื่อประโยชน์สุขเกื้อกูลแก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย บุคคลใดได้ กระทำตามพุทโธวาท ดำรงตนอยู่ในความดีงาม บุคคลนั้นย่อม มีชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองตลอดไป มีวาระพระบาลีใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ความว่า “ตโต มลา มลตร์ เอต์ มลํ ปหนฺตฺวาน อวิชชา ปรม์ มลํ นิมมลา โหถ ภิกฺขโว เราจะบอกมลทินอันยิ่งกว่ามลทินนั้นอวิชชาเป็นมลทิน อย่างยิ่ง ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลาย เมื่อละมลทินนั้นได้แล้ว ย่อมเป็นผู้หมดจด” พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเป็นผู้ที่รู้แจ้งโลก พระองค์เป็น บุคคลแรกที่ทําลายอวิชชา เหมือนลูกไก่เจาะกระเปาะไข่ออก มาได้เป็นตัวแรก ทรงรู้เห็นโลกสามได้อย่างแจ่มชัด และรู้แจ้ง