การศึกษาและการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 5 หน้า 3
หน้าที่ 3 / 174

สรุปเนื้อหา

เอกสารนี้เน้นถึงความสำคัญของการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการรักษาศีลและการศึกษา พระพุทธศาสนาเสนอแนวทางต่างๆ ในการพัฒนาคุณธรรม เช่น ทาน, ศีล, ความซื่อสัตย์, และความอดทน เพื่อให้ประชาชนมีความสุขและอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข การเรียนรู้และการปฏิบัติในหมู่ชนที่มีความพร้อมเพรียงกันถือเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างสรรค์สังคมที่ดี. ข้อมูลเพิ่มเติมสามารถเข้าชมได้ที่ dmc.tv.

หัวข้อประเด็น

-การศึกษาพระพุทธศาสนา
-การปฏิบัติธรรม
-คุณธรรมในชีวิต
-การอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข
-ศีลและการพัฒนาใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- มังคลัตถติปิ นี้เป็นแปล เล่ม ๕ หน้า ที่ 3 ตปธรรมอย่างยิ่ง. ศีลชื่อว่าตะ (มา) ในโคลงสกัลปชาดก "เราจักละถามทั้งหมดค่ะ." อุโบสถกรรม ชื่อว่าตะ (มา) ในบทหลังสกัลป์ว่า "เราพิจารณาเห็นคุณธรรมเหล่านี้ คือ ทาน ๑ ศีล ๑ บริจาค ๑ ความซื่อสัตย์ ๑ ความอ่อนโยน ๑ ตบ ๑ ความไม่โกรธ ๑ ความไม่เมัยดเมิน ๑ ความอดทน ๑ ความไม่ยินร้าย ๑ ซึ่งตั้งอยู่แล้วในตน." กิิมีการเรียนพระพุทธจนเป็นอาณา กีชื่อว่า ตนะ (มา) ในบทกาถาว่า "ความเพียรเครื่องเผาผลาญกิเลสของหมู่ชนผู้พร้อมเพรียงกัน เป็นเหตุให้อบอุ่นใจ." ด้วยเหตุนี้ ในอรรถาธรรมบก ท่านจึงกล่าวว่า "กิการเรียนพระพุทธจนดีดี การรักษาดูดีดี การกระทำสมาธิธรรมดีดี แห่งชนผู้พร้อมเพรียงกันทั้งหลาย คือหมู่ชนมักเป็นอันเดียวกัน ย่อมนำสุขมาให้; เพราะฉะนั้น พระผู้มีภาค จึงตรัสว่า "สมคา ตปู สุโข." (๔๗๒) ส่วนในภูมิทาวปกตสงดู ท่านกล่าวอธิบายไว้ว่า "กิธรรมคือจตุศรี ชื่อว่า ตนะ เพราะผลาญความละโมบ ด้วย ๑. ชาตปฏิจกกะ ๕/๑๘๖ ๒. ชาตฏุกฏกก ๘/๒๒๘
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More