ข้อความต้นฉบับในหน้า
ข้อความที่ได้จากการ OCR มีดังนี้:
ประโยค๙ - มักจะคิดว่าปีนี้เปนแบบ เล่ม ๕ - หน้าที่ 152
ข้อว่า อมฤม์ นุตติ ปติริฎิ ความว่า ปติริฎิ มากกว่านคือความ
กระทบกระทั่ง ได้แก่ ความโกรธ ย่อมไม่มี ในเพราะการถอดถ้วย
พร้าไม่นั้น.
บทว่า อนุญฺปฏิปฺปมปิฏก ความว่า พระอรหันต์ ละความ
สิ้นหนาและความโกรธแล้ว ตั้งอยู่.
บทว่า อุกามภูมินิขํมุตโต ความว่า ท่าน่องสึได้ซึ่ง
ความหย่อน ด้วยสามารถแห่งความบริสุทธิ์ และความบริสุทธิ์ ด้วยสามารถ
แห่งปฏิมะแล้ว ตั้งอยู่.
บทว่า อนุโรธโรสมฺมฤฺติญฺโญ ความว่า ท่านก้าวล่วงได้
โดยชอบ ซึ่งความยินดีและความยินร้าย."[๖๐] อรรถกถาฑุปริณามสํ ภาษาํ ตินินฺทํ องฺคุตรนิกายว่า
"บทว่า อานนุโย ความว่า ผู้ควรเอื้ออำนับบันดล กล่าวคือ
ของที่นำมาบูชา. บทว่า ปาหุเหนโย ความว่า ผู้สมควรแก้กดเพื่อแกง.
บทว่า ทุกขํญฺโย ความว่า ผสมควรแก่ทํภิญญา กล่าวคือ ของที่
เขาให้ด้วยสรรเสริญ ด้วยสามารถธิปตากนวัด๙ ประการ. บทว่า
อณุชิลฺกสิยํ ความว่า เป็นผู้สมควรแก่การประคองอัญชลี. หลาย
บทว่า อานุฏฺฐูฏ ปุญฺญเขตฺโต โกลกส ความว่า พระสงฆสาวก
ของพระผู้มีพระภาคนั้น เป็นสถานที่อร dangerของบุญของโลกทั่วไป
ที่ทีเดียวกันไม่มี".[๖๑] ภิกษุปฏิฺฐานาสถานว่า "ท่านวัดู ได้ชื่อว่า อานุนะ
๑. มโนปู ๒/๒๖๘.