1 ครั้ง
ในเนื้อหานี้กล่าวถึงการอธิบายมรรคอันเลิศและความหมายของคำว่ามานะสะ ซึ่งเกี่ยวข้องกับอารมณ์และการตัดขาดจากความยึดมั่น พระอรรถกถาได้ยกตัวอย่างถึงภิกษุที่มีพรรษาต่างๆ โดยแบ่งเป็นกลุ่มตามจำนวนพรรษา เช่น ผู้ที่มีพรรษาไม่ครบ ๕ จะถือว่าเป็นนะ ขณะที่ผู้ที่มีพรรษา ๕ ขึ้นไปถึง ๑๐ จะถือว่าเป็นมัชฌิมะ และที่มีมากกว่า ๑๐ จะถูกเรียกว่าเถร ซึ่งแสดงถึงความก้าวหน้าในทางธรรม นอกจากนี้ยังมีแนวคิดว่าพระอรหันต์เป็นผู้ที่ตัดความยึดมั่นได้อย่างแท้จริง โดยการทำความเข้าใจในสภาพของจิตที่ชื่อว่ามานะสะ.
-มรรคอันเลิศ
-อธิบายมานะสะ
-พรรษาของภิกษุ
-พระอรหันต์
-การตัดความยึดมั่น