ความมงคลของจิตในพระพุทธศาสนา มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 5 หน้า 149
หน้าที่ 149 / 174

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาพูดถึงบทบาทของจิตในพระพุทธศาสนา โดยระบุว่า จิตที่ไม่เศร้าโศกและมีฤทธิ์คือจิตที่ประสบความสำเร็จในทางธรรม ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของจิตมงคลและบทบาทของพระอินทสพและพระอรรถถอดารย์ในการเผยแพร่แนวคิดนี้ โดยการมีจิตที่เป็นมงคลจะนำไปสู่ความสุขและสันติภาพภายใน.

หัวข้อประเด็น

-จิตในพระพุทธศาสนา
-ความสำคัญของจิต
-จิตที่ไม่เศร้าโศก
-พระอินทสพ
-อรรถถอดารย์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - มั่งคั่งตี้นี้เป็นแปล เล่ม ๕ - หน้าที่ 149 พระเจ้า : ได้กระทำอย่างนั้น ด้วยความเอ็นดูเทพพจน้น ปริชนแม่ลำนัน สุตถ์คำของพระเจ้าแล้ว ตั้งจิตไว้อย่างนั้น จึงเกิดในศรีสวาสินว้นอ้วนง. เรื่องพระเจ้าปายาลี้ มาในอรรถถอดอุตรวิมนาวัต เสรสิก- วิมนาวัต และอรรถถอดปายาลิสุตร. [๒๐๑] เจ้าหนู ทรงทำจิตของพระองค์ให้ปลอดจากทุกข์โอขะ. ด้วยสามารถถงคปหน เข้า ถึงสวรรค์แล้ว ด้วยอาการอย่างนี้. เพราะฉะนั้น จิตแม่นันของท้าวเธอ ชื่อว่าเป็นมงคล. ทั้งจิต ๓ ชนิดจิตไม่เศร้าโศกเป็นต้น ย่อมเป็นมงคล โดยนัย ที่กล่าวแล้วในหนหลังนั้นก็จริง, ถึงกระนั้น จิตของบุคคลอื่น หาเป็นจิต ไม่โศกและประกอบด้วยฤทธิ์ทุกเมื่อไม่ ย่อมได้เป็นแต่ของพระอินทสพ เท่านั้น เพราะเหตุนี้ น พระอรรถถอดารย์ทั้งหลาย จึงกล่าวด้วย สามารถบุคคลชั้นถูกทุกวุฒิ อย่างนี้ว่า "จิตของพระอินทสพวากเดียว ชื่อว่าไม่เศร้าโศก และจิตที่ประกอบฤทธิ์ จิตเทมมึงเหมือนจิตที่ไม่ เศร้าโศก." ดังนี้แล้ว เมื่อจะสาธยายความที่จิตนั้นเป็นมงคล, จึงกล่าว ไว้ว่า "จิตติ ๓ อย่าง ด้วยสามารถ จิตที่ท่านถือเอาในปัจจั- ณะนั้น ๆ แสดงด้วยอาการนั้น ๆ อย่างนั้น บัดดนี้พึงทราบว่า ชื่อว่าเป็นมงคล เพราะนามซึ่งความเป็นผู้สูงสุดในโลก มีความ เป็นผู้มนอรอม่ไม่เป็นไปแล้วเป็นต้น , และเพราะนามซึ่งความเป็น อานในบุคคลเป็นต้น." [๒๐๒] ความไม่เป็นไปแห่งอุปาทานจะที่เป็นไปแล้ว ในภาพ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More