อุดมคติในอิสุตตกะ มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 5 หน้า 133
หน้าที่ 133 / 174

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอมุมมองที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับความโลกะและอุดมคติในอิสุตตกะ ซึ่งอธิบายถึงการเกิดขึ้นของจิตใจที่เอื้อให้ผู้คนสามารถชนะอุปสรรคและเข้าถึงความรู้ที่สูงขึ้น การสำรวจปรัชญานี้ยังกล่าวถึงความไม่ใช่ตนและการเข้าใจธรรมชาติของจิตใจที่ช่วยให้ผู้อ่านตระหนักถึงความสลับซับซ้อนของชีวิตและการเรียนรู้ในทางธรรมที่นำไปสู่การบรรลุ.

หัวข้อประเด็น

- อุดมคติในอิสุตตกะ
- ความหมายของความโลกะ
- การเป็นผู้ชนะในทางธรรม
- จิตใจและอุปสรรค
- การปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคสั้น - มันคืออุดมคติในอิสุตตกะ: [๔๕๕] อรรถากถามูลสูตรนั้นว่า " โลกะ ชื่อว่า ยิ่งความฉายหยั่นไร้ประโยชน์ให้เกิด เพราะยังอุดตะให้เกิดแก่นตะและแก่นธรรมหาอัน. บทว่า จิตตาปาโกโบาล คือ ยิ่งใจให้ผู้ชนะ. จริงอยู่ความโลกะ เมื่อเกิดขึ้นในวัฏฐานนี้ที่ตั้งแห่งความโลกะ ยิ่งจึงให้ผู้ชนะ คือ ให้แปรปรวน ให้ถึงวิภาร เกิดขึ้น คือ ให้เพื่อประพฤติด้วย สามารถแห่งอาการมีความเลื่อมใสเป็นต้น. สองบทกาว่า ภูมมุตรโต ชาติ ตถูกโณ นาวชุตติ ความว่า พาลมหาชนนี้ ย่อมไม่หยั่งรู้็งัย คือเหตุแห่งยันนั้น คือ ที่บังติตกล่าวว่า ความโลกะ มีอาการย่อมอนัตตะให้เกิดและยิ่งจิตให้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More