บัญญัติศีลพรหมจรรย์ มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 5 หน้า 39
หน้าที่ 39 / 174

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงการบัญญัติศีลที่เรียกว่าพรหมจรรย์ มีการอธิบายถึงความหมายของพรหมจรรย์ในบริบทของพระพุทธศาสนา รวมถึงบทบาทในการเข้าถึงพรหมโลก และการประพฤติที่ปราศจากความประพฤติที่ไม่ประเสริฐ ภายในหลายสูตร เช่น มหาวารตและโบสถสูตร กำหนดลักษณะของพรหมจรรย์อย่างชัดเจนในมุมมองที่หลากหลาย

หัวข้อประเด็น

- บัญญัติศีลพรหมจรรย์
- ความหมายของพรหมจรรย์
- อัปปมัญญาและบทบาทในพระพุทธศาสนา
- มนุษย์วิธีและการประพฤติที่ไม่ประเสริฐ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคษะ - มังคลัตถาบนี้นิสมอ เล่ม ๕ - หน้าที่ 39 [บัญญัติศีลชื่อว่าพรหมจรรย์] [๔๕๓] บัญญัติศีลชื่อว่าพรหมจรรย์ ในติติรชาดกว่า "ภิญญู ทั้งหลาย บัญญัติศีลแสดง เป็นพรหมจรรย์ ชื่อว่า ติตติระ ( ของนก กระทา ) นั้น." {อัปปมัญญาศีลชื่อว่าพรหมจรรย์} [๔๕๔] อัปปมัญญาทั้งหลาย ชื่อว่าพรหมจรรย์ ในมหาโวคิวท- สูตรในมหาวารต พินิจว่า "ปัญญสิขะ ก็พรหมจรรย์นั้นแล ย่อม เป็นไปเพื่อปิณฑา ( ความหนาแน่น ) หมาได้ เพื่ออารยะ ( ปราศ กำหนด ) หมายได้ เพื่ออิฐฐ ( ความดับ ) หมายได้ ย่อมเป็นไป เพียงเพื่อความเข้าถึงพรหมโลก." [มนุษย์วิธีชื่อว่าพรหมจรรย์] [๔๕๕] มนุษย์วิธี ( เว้นมนุษย์ ) ชื่อว่าพรหมจรรย์ ในโบสถ- สูตรในติกนิบาต องคุตตรนิกาย และในพรหมาสตรสูตรเป็นต้นว่า ละความประพฤติไม่ประเสริฐ มีปัจจัยประเสริฐ " อรรถกถาอุโฆษตสูตรเป็นต้นว่า " บรรดาหล่านั้น ทว่า อพุทธมนิจ ได้แก่ ความประพฤติไม่ประเสริฐ ชื่อว่า พรหมจารี เพราะประพฤติอาจจะอันประเสริฐ คือ ล้มเลิก." ภูมิอุโฆษตสูตรเป็นต้นว่า " บทว่า อาศุจรัญ ได้แก่ ความประพฤติของคนไม่ประเสริฐ คือ คบคา อีกอย่างหนึ่ง ได้แก่ ความประพฤติไม่ประเสริฐ คือราคา คือเรา อธิบายว่า เมถุน. ● ที่ มทา ๑/๒๕๕ ๒ ฉก. ๒/๒๒๓ ๓. ที่ สิ.๕/๕. ๔. มิน ปู ๒/๒๕๖
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More