ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - มังคลัตถีบทนี้เป็นแปล เล่ม ๕ - หน้าที่ 115
บอกพรมดนี้ว่า "ได้ยินว่า วันนี้ ไม่ต้องนำผัดสำหรับ ๒ คนเหมือนวันก่อน พึ่งนำสำหรับคนเดียวเท่านั้น และในวันก่อน ทาสนำ (อาหาร) มาวนเดียว แต่วันนี้ พวกท่านพึงนำทั้ง ๔ คน. บูชา奈นั้นไปบอกแล้วอย่างนั้นเทียว.
ชนทั้งหมดเหล่านั้น ไปแล้วทีนั่น เห็นบุตรพรมมันนั้นตายแล้ว บูชาเครื่องหอมและดอกไม้ เผาดแล้ว. แม้สัตคนเดียวก็ไม่มีการร้องไห้หรือร่ำร้อง น้ำตาเพียงหยดเดียวก็ไม่มี เพราะว่า ชนเหล่านั้นทุกคน เจริญรัญลักษต์ดีแล้ว ภาพแห่งท้าวสักกะร้อนแล้ว เพราะเดชแห่งคุณของชนเหล่านั้น.
ท้าวสักกะทรงใครครองอยู่ ทรงทราบเหตุนี้แล้ว มีพระหฤทัยเลื่อมใส เสด็จไป ณ ที่นั้น ตรัสถามเหตุที่ไม่เศร้าโศกของชนเหล่านั้น แม้ชนเหล่านั้น กราบบูชาแม่ท้าวเธอแล้ว. ก็ปรารถนาที่นั่น พระโพธิสัตว์ ก็บายูลอย่างนี้ว่า
[๕๓๓] "บุตรของข้าพระองค์ เมื่อสิริจะใช้สอยไม่ได้ ละไปแล้ว ทำกะแล้ว ก็จะทิ้งกายของตนไปเหมือนบูญ ลอครามก็ทิ้งไปนั่น บุตรของข้าพระองค์นั้นอันพวกข้าพระองค์ประชุมกันเผาอยู่ ย่อมไม่รู้ฤๅความรำราญของพวกญาติ เพราะเหตุนี้ น่ะ ข้าพระองค์ยังไม่เศร้าโศกถึงเขา เขาไปสุดที่ของเขาแล้ว."