ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - มั่งคลาดนี้เป็นแปล เล่ม ๕ หน้า ๑๑
ชมประตู และท้องเป็นตัน เป็นอัญบุคคลระวังดีแล้วก็จริง, ถึงกระนั้น สิ่งของทั้งปวงภายในพระนคร ย่อมชื่อว่าบุคคลไม่ได้นักษา คุ้มครองอยู่นั่นเอง, เพราะพวกโจรพากันเข้าไปทางประตูพระนคร แล้ว พึงทำโจรกรรมที่พวกคนปราบธนาสำได้จนได้, เมื่อโทษมีโทษเครื่องทุคติเป็นตัน เกิดขึ้นในชะนะ เมื่อสร้างนั้นมีอยู่, ทราวก็ดี ภวังค์ดีดีดี วิธีคิดมีอาวชนะเป็นตันดี ดีอมเป็นอัปกุญไม่ให้ผุ้มครอง ฉันนั้นเหมือนกัน, ก็เมื่อคุณทั้งหลายมีศิลเป็นตัน เกิดขึ้นในชะนะ นั้น, ทราวก็ดี ภวังค์ดีดีดี วิธีคิดมีอาวชนะเป็นตันดี ย่อมเป็นอัปกุญคุ้มครองแล้ว, เปรียบเหมือนอะไร? เปรียบเหมือน เมื่อประตูพระนครทั้งหลายอันบุคคลระวังแล้ว แม้ภายเรือนเป็นตัน บุคคลจะไม่ระวังเลยก็จริง, ถึงกระนั้น สิ่งของทั้งปวงภายในพระนคร ชื่อว่า เป็นอัปกุญรักษาดี คุ้มครองดีเทียม, เพราะเมื่อประตูพระนครอันบุคคลปิดไว้ พวกโจรเข้าไปไม่ได้กันแล้ว, เมื่อคุณมีศิลเป็นตัน เกิดขึ้นในชะนะ, ทราวก็ดี ภวังค์ดีดีดี วิธีคิดมีอาวชนะเป็นตันดี ย่อมเป็นอัปกุญคุ้มครองแล้ว, เพราะเหตุนี้ สังวรณ์เกิดขึ้นอยู่ในนะแห่งชะนะ พระผู้มากอาจิรัสว่า "ความสำรวมนอเป็นรยอสัตย์" ดังนี้.
(๑๔๗) วิภาสพาสาสุร ณมูลปิณาณสักว่า "อุตคฤทธรรมอันเป็นข้าศึกต่อสัตย์" ชื่อว่า ความเป็นผู้ผิดฟันเฟือย การกำหนดจิมอยู่ผิวนี้ว่า "วงความันไม่ว่าน" เกิดขึ้นในวิธีนี้เนื่องกันไป ก็จริง, ดังอย่างนั้น ในระหว่างการเกิดขึ้นแห่งอาวชนะ เพราะ