อรรถแห่งสมุทัยและนิพพาน มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 5 หน้า 77
หน้าที่ 77 / 174

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับสมุทัยและนิพพาน โดยชี้ให้เห็นถึงการบังคับของสมุทัยที่เป็นเหตุให้เกิดทุกข์ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงความสงบของธรรมและการปฏิบัติตามมรรคเพื่อมีสติสัมปชัญญะต่อการแตกต่าง ความสำคัญของอรหันต์ในกระบวนการเข้าใจความไม่เที่ยงของโลก และการหลุดพ้นจากอารมณ์จนถึงนิพพาน ถูกนำเสนออย่างชัดเจน พร้อมกับการชี้แนะให้รู้จักวินิจฉัยในบทเกี่ยวกับความน้อมไปแห่งจิตและการบรรลุถึงนิพพานในฐานะการหลุดพ้นอย่างแท้จริง

หัวข้อประเด็น

-อรรถแห่งสมุทัย
-นิพพาน
-ทุกข์
-อรหันต์
-ธรรมสงบ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๕ - มังคลัดถาที่นี้แปล เล่ม ๕ หน้า ๗๗ ว่าเป็นเหตุบังคับ อรรถแห่งสมุทัย ว่าเป็นแดนเกิด (ทุกข์) อรรถแห่งในโริว ว่าเป็นธรรมสงบ อรรถแห่งมรรค ว่าเป็นเครื่อง เห็น หรือชังความแตกต่างเป็นต้นอย่างนี้ว่า 'ส่งขรทั้งปวงไม่เที่ยง' ดังนี้ คือ เพราะทำให้แจ้ง ได้แก่ เพราะทำให้ปรุงฤ by chob คือความเป็นจริง พึงทราบวินิจฉัยในบทว่า วิฏฺฐโต วิฏฺฐติ ๒ อย่าง คือความน้อมไปแห่งจิต ๑ นิพพาน ๑ จริงอยู่ พระอรหันต์ ชื่อ ว่า หลายพันแล้ว แม้ด้วยความสุดพั้นแห่งจิต เพราะเป็นผู้อยู่จิต หลุดพันแล้วจากอารมณ์หลาย ส่วนนั้นว่า หลุดพันแล้วแม้นิพพาน เพราะเป็นผู้ขอมไปสู่นิพพาน และเพราะเหตูนัน ภิกษุอรหันต์จึง ชื่อว่า ผุดพันแล้ว เพราะรู้โดยชอบ."
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More