ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕๕ - มังคดลกตานี้แปล เล่ม ๕ - หน้าที่ ๑๖
ต้นไม้นั้น) ก็ถึงความบริบูรณ์มั่นใจได้; ภูมิปั้งหลาย เมื่อธีรและ โอด- ตปปะมี, อินทรีย์สงรร ก็เชิมมีนั่นแหละ, อินทรีย์สงรรของผู้ สมบูรณ์ด้วยธีรและโอดตปปะ ก็เป็นอันสมบูรณ์ด้วยอุปนิสัย๙๙๙ เมื่อ นิพภาและวิริยะมี, วิมุติจัญฑลสาณะก็ย่อมมี, วิมุติจัญฑลสาณะ ของผู้สมบูรณ์ด้วยนิพภาและวิริยะ ย่อมเป็นอันสมบูรณ์ด้วยอุปนิสัย." มาลีพิสุทธิ์ จบ.
(๔๕๕) อรรถกถาธิริสุรันน่า "บทว่า ก็ิโรตูปปะ ความว่า เมื่อธีรด้วย โอดตปะด้วยบรรดาธิโรตปะทั้ง ๒ นั่น ก็ธงอยู่ โดยอาการคืออาย, โอดตปะปะตั้งอยู่โดยอาการคือกล้า. บทว่า หทุปิโล ความว่า มีเหตุเครื่องเข้าไปอคัคกบุญตะเสียแล้ว คือ มีปัจจัยอันขาดแล้ว, วิปัสสนาย่อมฉ่อน ชื่อว่าเท่ากับคุณาธิสสะ วิปัสสนาที่มีกำลังและมรรค ชื่อว่านิพิวาทวิริยา. ความหยุดพันด้วย อำนาจพระอรหัต และปัจจเวกขณาญ ชื่อว่านิพุทธิจิตฐานะ."
(๔๕๖) อินทรีย์สงรร มีแกบงดูคนเลี้ยงพร้อมด้วยธีรและโอด- ตปะ "ไม่มีแกบงดูคนเลี้ยงพร้อมด้วยธีรและโอด- ตปะ ดั้งแสดงความนี้. ในข้อนั้น มีเรื่องดังต่อไปนี้ (เป็นอุทาหรณ์):- [เรื่องโลมาสกัสปาคบาส] ในอดีตมา พระโพธิสัตว์ ได้เป็นคาบสือว่าโลมาสกัสปะ เป็นผู้มีตะเกล้าในป่าหิมพานต์. ภาพของท้าวสักกะวันไหวเพราะ เคตนะของท่าน. ท้าวสักกะ ทรงพิจารณาอยู่ ทราบเหตุั้น ในเวลา
๑. มิน ปู. ๑/๒๒๒.