ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕ - มังคลตัณหาในนี้แปล เล่ม ๕ หน้า ๖๒
ซึ่งลัชจะเหล่านี้ เพราะเหตุนี้ บัดนี้จึงกล่าวซัชจะเหล่านั้นว่า อธิษฐาน
บทแห่งสูตรนั้น พระองค์พระภาคมีได้ทรงแสดงไว้ในองค์ส่งยุค เนื้อ
ความเฉพาะคำแห่งอริยสัตว์ พระอรรถถาการย์ กล่าวไว้แล้ว แม็
ในอรรถกถาจารย์ในคริสต์ศาสนา ในคริสต์ศาสนา ในคริสต์ศาสนา ในคริสต์ศาสนา
อรรถกถาจารย์ในคริสต์ศาสนา ในปรุหมวรรษแห่งมัคคสังสู ในมหา-
วรรค และอรรถกถาอังวิ่งกว่า " บรรลาสจะเหล่านั้น
๒ สังจะ มืองต้นเป็นวัฏฏะ ๒ สังจะเมืองปลายเป็นวัฏฏะ บรรดา
วิธีดูและวิวิธจะเหล่านั้น ความตั้งใจมั่นในคัมภีฐานแห่งกิเลก ย่อม
มี ในสังจะที่เป็นวัฏฏะ ในสังจะที่เป็นวิวิธจะ ย่อมไม่มีความตั้งมั่น
ก็พระโยคาวาจเรียนจะ ๒ ข้อเมื่อต้น ในสำนักของอาจารย์ โดย
ย่ออย่างนี้ว่า ขึ้น ๕ ชื่อว่า เป็นทุกข์, ต้นมา เป็นเหตุให้ทุกข์เกิด "
และโดยผิดผลโดยอ้อมเป็นต้นว่า ขึ้น ๕ เป็นในน? ขึ้น ๕ คือ
รูปขันธ์ ดังนี้แล้ว ท้องนึ่งอยู่ด้วยอาเสมอ ๆ ย่อมทำกรรมได้
ส่วนในสังจะ ๒ ข้อนอกจาก พระโยคาวจร ย่อมทำกรรมได้ด้วยการ
สังบอย่างนี้ว่า 'นิโรธสัง' เป็นธรรมชาตินำปราณเป็นอารมณ์ น่าใคร่น่า
ชอบใจ, มักสั่ง น่าปรารถนา น่าใคร่น่า ชอบใจ: พระ- โยคาวจรนั้น ทำอยู่อย่างนั้น ย่อมแทงตลอดสังจะ ๕ ด้วยปฏิวะ-
ญาณดวงเดียว ย่อมตรัสรู้ด้วยอภิวาณดวงเดียว, คือว่า ย่อมแทง
ตลอดซึ่งทุกข์ ด้วยปฏิวาสัญญาณเครื่องกำหนด, ซึ่งสมุทธ์ ด้วย
ปฏิวาณัญเป็นเหตุละ, ซึ่งนี้วิรัสภูมิด้วย
ปฏิวาณัญเป็นเครื่อง