การวิเคราะห์อาการเสบในเบื้องต้นและเบื้องปลาย : หน้า 13/174

ประโยค๕ - มังกี้ดดดเท่านั้น หาได้แสดงความเป็นอาการเสบกันในเบื้องต้น และเบื้องปลาย หรือความเป็นอาการเสบกันในภายในและภายนอก ไม่ ก็ความเกี่ยวเนื่องกัน บัญฑิตพึงเห็นดังว่านี้ เพราะความที่ ทวารเป็นต้น เป็นของนั้นน้องในสันดานนี้เดียวกันกับชวนะ จิตมี ภาวะจิตเป็นต้น อันสำเร็จในเบื้องต้นโดยความเป็นปัจจัย ถึงจะไม่มี ในกล แห่งชวนะ ก็เชื่อว่ามีอยู่นั้นเอง เพราะความสำเร็จผลเหมือน ภาวะจิตเป็นต้นอันตรายอยู่นั่นแลบันฑิตติฉกหา เรียกว่ามีอยู่ไม่. เพราะเหตุนี้ เมื่อทวารและภาวะเป็นต้นมีอยู่ ชวนะ ซึ่งเกิดขึ้นทีหลัง พระอรรถดาราจารย์ จึงกล่าวว่าเสมอกับประตูพระนคร เพราะทำให้เป็นดังว่าในภายนอก ส่วนภาวะและภาวะเป็นต้นนี้ ท่านกล่าวเสมอกับภายในพระนคร ความจริง เมื่อความที่ชวนะรับใน ภายนอก และความที่ภาวะและภาวะเป็นต้นนี้ เป็นธรรมชาติมีใน ภายใน แม้จะไม่โดยปรมัตถ์ บัญฑิตพึงทราบความที่ว่ามีชั่วรามา เกิดขึ้นบางครั้ง ชื่อว่า เป็นภายนอกและความที่ภาวะและภาวะเป็นต้นนี้มี สภาพห่างไกลจากชวนะนั้น ชื่อว่าเป็นภายใน โดยปริยาย (โดยอ้อม) เพราะบือลมว่ากว่า “กิฏฐังทังเหลย จิตนี้เป็นธรรมชาติไสสระ. แต่จิต นันแล ส่งหมายถึงว่า “กิฏฐังทั้งหลาย จิตนี้เป็นธรรมชาติโสสาร. แต่จิต นันแล ศรัทธามองไปเพราะอุปจลสังฆ์หลายอรรมา, อีกนัยหนึ่ง การ ที่โฆษคือโทษเครื่องศิลเป็นอาณ จงเข้ามาทางชนะนับกับประตูพระ นครแล้ว จึงปลี่ยนในทวารและภาวะเป็นต้น บัญฑิตพึงเห็นว่าเป็นการ ยังภัตะที่อุคตให้บ่ายไป เพราะเมื่ออังคารเกิดขึ้นในขณะแล้ว เมืองหน้าแต่ในทวารและภาวะเป็นต้น ก็ถึงความเป็นเหตุแห่งสงคร.""" (Note: The text appears to be in Thai language, with some possible OCR artifacts. Please verify for accuracy and context.)