บทสนทนาเกี่ยวกับความเพียรและการพักผ่อน : หน้า 21/174

ประโยค - มังคลดิถีทูนี้แปล เล่ม ๕ หน้า ๒๑ อย่ากระนั้นเลย เราจะนอน (ดีกว่า)." เธอก็นอน ไม่ปรารถนาความเพียร ๆ ๆ เพื่อทำให้แจ้งชึ่งคุณที่ยังไม่ได้ทำแจ้ง ภิกษุทั้งหลาย นี้ เหตุของผู้เกี่ยวข้องที่ ๒ ภิกษุทั้งหลาย ก็ข้ออที่อันอันจะยังกล่าวยัง มือ sec ห นทางอันภิกษุจะพึงไปยังอีก เธอคิดอย่างนี้ "หนทางแล จักเป็นหนทางอันเรือเดิน” เมื่อเรือเดินไปสู่หนทางแล กายัก เหน็ดเหนื่อยหน่อย อยากระนั้นเลย เราจะนอน (ดีกว่า)." เธอก็นอน ไม่ปรารถนาความเพียร ว ๓ นี้เหตุของผู้เกี่ยวข้องข้อที่ ๓ ภิกษุ ทั้งหลาย ก็ข้อออั้นอันจะพึงกล่าวยังยัง มือ หนทางอันภิกษุเดินไปแล้วอ๋อ เธอคิดอย่างนี้ว่า "เราแล ได้ไปแล้วสู่หนทาง แต่เมื่อเราเดินไปสู่ หนทางแล การเหน็ดเหนื่อยแล้ว อยากนั้นเลย เราจะนอน (ดีกว่า)." เธอก็นอน ว ๓ นี้เหตุของผู้เกี่ยวข้องข้อที่ ๔. ภิกษุทั้งหลาย ก็ข้อ อื่นอันอันจะพึงกล่าวยังยังมือ ภิกษุทั้งหลาย ไปสู่นาคหรืออินามเพื่อญาตบาด ไม่ได้โอกะอันเศร้าหมองหรือประดิษฐานบนฐบูรณ์ตามต้องการ เธอคิด อย่างนี้ว่า "เราแล เมื่อเที่ยวไปยังบ้านหรืออินามเพื่อญาตบาด ไม่ได้ โคะอันเศร้าหมองหรือประดิษฐานบนฐบูรณ์ตามต้องการ กายของ เรานั้นเหน็ดเหนื่อยแล้ว ไม่ควรแก่การงาน อย่างนั้นเลย เราจะ นอน (ดีกว่า)." เธอก็นอน ว ๓ นี้เหตุของผู้เกี่ยวข้องข้อที่ครบ ๕. ภิกษุทั้งหลาย ก็อื้นอันอันจะยังกล่าวยังมีอีก ภิกษุเทียวไปยังบ้าน หรืออินามเพื่อญาตบาด ได้โคะอันเศร้าหมองหรือประดิษฐานบนฐบูรณ์ บริบูรณ์ตามต้องการแล้ว เธอคิดอย่างนี้ว่า "เราแล เมื่อไปยังบ้าน หรืออินามเพื่อญาตบาด ได้โคะอันเศร้าหมองหรือประดิษฐานบนฐบูรณ์