อุทาหรณ์หญิงผู้ประพฤติคนอกใจ : หน้า 129/174

ประโยค - มังลัดที่ปั่นเปล่า เล่ม ๕ หน้า 129 ในข้อนั้น มีเรื่องคงต่อไปนี้ ( เป็นอุทาหรณ์) :- [เรื่องหญิงผู้ประพฤติคนอกใจ] [๒๕๖๓] ได้ยินว่า บูรณคนหนึ่ง ประพฤติผิดจรรยาจารในรายของ พี่ชาย บูรณนั้นแลได้เป็นที่รักของหญิงดังนั้น กว่ามีของตน. หญิง นั้น จึงกล่าวว่าไว้ว่า " เมื่อเรื่องของเราเปิดเผยขึ้นแล้ว ในพระเหตุ นี้ จักมีความรังเกียจอย่างใหญ่หลวง คุณจงให้นางมาพิสูจน์ของคุณ เสียเถิด." เขาองค์หญิงนั้นกล่าวอยู่ ๓ ครั้ง รับคำแล้ว ให้ฆ่าพี่ชายเสีย. บูรณตอนนี้ ไม่อาจละความอับอาย ใจในภาวะ จึงเกิดเป็นงูใหญ่ ในเรือนนั้นเอง. งูนั้น เมื่อหญิง ( ภาย่า) นั้น ยินดีดี นั่งดีดี เลื่อนไปถนนสี่ร ( ของนาง ). ต่อมา หญิงนั้น คิดว่า " บูรณนั้น จักเป็นงูนี้แน่นแท้" ดังนี้แล้ว จึงให้ชมมุนั่นเสีย. งูนั้น เกิดเป็นลูกสุขในเรือนนั้นนั่นเทียวเพราะ ความรักของมุนนี้อีก. ลูกสุขนั้น จำเดิมแต่กาลที่เดินได้ ย่อมเที่ยวไปข้างหลัง ๆ ของหญิงนั้น. แม้หญิงนั้นไปสูบ้ำ ก็ไปด้วยกันทีเดียว. พวกมุนยู่อ เห็นดังนั้นแล้ว ย่อมเยี่ยหยั้นว่า " พรานสุขง ออกแล้ว จักไปที่ไหนน่ะ" นางจึงให้มุนนี้เสียอีก. แม้สุขง นั้น เกิดเป็นลูกโคในเรือนนั้นอีก ย่อมเที่ยวตามหลังหญิงนั้นอย่างนั้น เหมือนกัน. แม๊ในภากันน พวกมุนยู เห็นนางแล้ว ย่อมเยี่ยหยั้นว่า " คน เลี้ยงโคออกแล้ว, แม้โคทั้งหลายจักเที่ยวไป ณ ที่ไหน" นางจึงให้