ความยินดีและยินร้ายในอภิธรรม : หน้า 151/174

ประกอบ: มังกัลัตติปนิเปล่า เล่ม ๕ หน้า ๑๕๑ ความยินดีและยินร้าย พระอรหันต์ เป็นคู่กัน ในอภิธรรมมนต์และอนิญาธรรม์ ด้วยอาการอย่างนี้." [๒๐๙] อรรถกถาปมัติสูตรนี้ว่า " สองนางว่า อภิญญานุสราต์ ความว่า เป็นผู้คู่ที่ในอรรถน์ อย่าง เพราะเป็นผู้ปล่อย ซึ่งความดีและความเสียใจในอภิธรรมและอนิญาธรรม แล้วตั้งอยู่, สองนางว่า ลาภ อลาภ ความว่า แม้ในการได้ แม้ในการไม่ได้ ป้อนไง. บทว่า ยสป ได้แก้ แม้นในบริวาร. บทว่า อายสป ได้แก้ แม้นในความมิบติแห่งบริวาร. บทว่า ปลายสาป ได้แก้ แม้ในกายวิภา. บทว่า ทุกข์ปี คือ แม้ในทุกข์เป็นไปในทางกาย. บทว่า ทุขปี คือ แม้ในทุกข์อั้นเป็นไปในทางกาย. หลายบทว่า เอกอนุเญ พาท่า คุณเญ ลิมปปุยู่ ความว่า ถ้างว่าบุคคลพึงให้ดูลไ้ลแงงหนึ่ง ด้วยของหอมอันเกิดแต่ชาติ ๔ ชนิด ณ เมืองบูร ฯ. สองบทว่า วาสิยา ตุณเญยู่ ความว่า ถ้า บุคคล พึงถากแนบข้างหนึ่ง ให้บาง ด้วยพรอของชำไม้. ข้อว่า องสูมิ นดุตีรา ความว่า ความว่า ความสนเทหา ย่อมไม่มีในเพราะการลูบไล้ด้วยของหอมในน. ผู ป. ขุน มหา. ๑/๑๐๔. ส. โช. ขุน มหา. ๑/๑๐๔.