ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ฯ – มังคัลดิฏีนี้เป็นแปล เล่ม ๕ หน้า ๑๖๓
สัตว์ไวในความพินาศ ชื่อว่านำให้ตาย เพราะทำให้ตายจากคุณ,
อีกอย่างหนึ่ง เป็นประหนึ่งทำสัตว์ผู้เกิดในภพนั้น ๆ ให้ตาย เพราะ
มีชนิดเป็นนิมิต เหตุล้างผลาญบริวารธรรม เห็นนั้น พระอรรถกถา-
รายยิ่งกล่าวว่า มาตรีติ มโรร."
[๒๗] ม อักษร ในว่า มปริตติ เป็นเพียงกระทำบทธ
สนิทิ ความว่า ไป คือลิง ความไม่พ่ายแพ้ คือไม่ปราชัย อธิบาย
ว่า ย่อมไม่ถึงปราชัย ไม่ถึงปราชัยนั้นอะไร? ในข้าศึกทั้งหมด.
แท้จริง บทว่า สพฤทดู นี้ บอกอธิษฐานว่า "บทว่า สพฤทดู นี้ เป็นนิทิจรรณะ" เพราะท่านกล่าวไว้ว่า "เป็น
ผู้แม้อับรดาข้าศึก ๔ เหล่า ๆ เหล่านี้ให้พ่ายแพ้ไม่ได้แล้ว มีคำ
อันน่าถามว่า (อธิบาย) ไว้ว่า 'ตนเองแล ทำมาร ๔ เหล่านั้นให้พ่าย
แพ้แล้ว" อาจารย์เหล่านั้น พึงถูกต้องอย่างนี้ แม้คำนั้นว่า "กระทำ
มงคลทั้งหลายเช่นนี้นี้แล้ว เป็นผู้ฉลาดรู้แล้วว่า "บทว่า สพฤทดู นี้ เป็นนิทิจรรณะ" เพราะท่านกล่าวไว้แล้วในอรรถกถา ตามมติของท่าน ด้วย
อำนาจแห่งวาว่า สพฤทดู นั้น บัณฑิตพิสูจน์อาณาความว่า "บทว่า
สพฤทดู เท่ากับ สพุทธ" (เปล่า อันชี้ศักดิ์ทั้งปวง) ควรถวา
ได้ว่า เป็นกตติ หรือเป็นอปทาน แต่ข้อความนั่นไม่พึงเห็นอย่างนั้น.
แท้จริง บทว่า สพฤทดู นี้ ทุก ๆ บาท ท่านกล่าวด้วยอำนาจแห่งความ
ที่ประสงค์ เพราะฉะนั้น พึงคิดวามตกลงในบทว่า สพฤทดู นี้ว่า
"บทว่า สพฤทดู เป็นอธารอย่างเดียว."