ข้อความต้นฉบับในหน้า
การถอดข้อความจากภาพ:
ประโยค๕ - มังคีดตาที่นี้นี่แปล เล่ม ๕ - หน้า 40
พระอรรถกถาจากกล่าวเมมฏิวิธีโดยว่ากว่า อาจจะอันประเสริฐ คือ ลำเลิก."
[ สารสั้นโดยชื่อวาทพรหมรรย์ ]
[๕๐๐] สารสั้นโดย ( พอใจด้วยพระของตน ) ชื่อว่าพรหม-รรย์ ในมหาธรรมปลาชาดในสกนิบว่า
" เราทั้งหลาย ย่อมไม่อาจใจรอภัยทั้งหลาย, และ ภรรยาทั้งหลาย ก็ไม่อาจใจรอภัยทั้งหลาย, เราทั้งหลาย ย่อมประกฤติพรหมรรย์ ในหญิงทั้งหลายออกจาก ภรรยาทั้งนั้น, เพราะเหตุนี้แหละ เราทั้งหลาย จึงไม่ตาย (แต่) หนุ่มๆ."
[ แก้อรรถ ]
[๕๐๐] อรรถกถามหาธรรมปลาชาดนี้ว่า "บรรดาบทเหล่านั้น ว่า นาดิกามคาม ความว่า เราทั้งหลายไม่อาจใจรอภัยของตน ทำมีอาจารในภายนอก, สองบว่า อุณฺฏฺร ตาฐิ ความว่า เราทั้งหลายประกฤติพรหมรรย์ในหญิงที่เหลือ เว้นวิริยาขอคนเหล่านั้น. แม้ภรรยาทั้งหลายของพวกเรา ก็ประกฤติอย่างนั้นแน่นอน ในพวกบรุษที่เหลือ. ก็อธิบายในคำว่าว่า ตุตุมา ทิ อุมุ ฯ ลักษณะเป็นนิมิต, ความว่า ด้วยเหตุนี้ เราทั้งหลายจึงไม่ตาย (แต่) หนุ่มๆ คือ ชื่อว่าความตายในกลไนี้ว่า ในระหว่าง ไม่มี (แก่ร่างทั้งหลาย)."
๑. ขุ. ชา. ทก. ๑๓/๒๕๘. ๒. แปลตรงๆว่า วุ่นหนุ่มของเราทั้งหลายจึงไม่ตาย. ๓. ชาดกฎฏุกถา. ๕๕๔๒.