การทำความเข้าใจเกี่ยวกับความเพียร : หน้า 26/174

ประโยค - มังคลัตถทีนี่นะ แปล เล่น ๕ หน้า ที่ ๒๖ เหตุนี้ พึงกล่าวความว่า "เหตุแห่งความเป็นผู้เกี่ยวอรั่น" ด้วยเหตุนี้ พระอรรถกถาจารย์ จึงกล่าวว่า "โกษฐาภาษานัตติ อโฌ." การงานชั้นนี้ สมรรถแก้กัน กล่าว่า การงาน เพราะฉะนั้น พระอรรถกถาจารย์ จึงกล่าวว่า "จิววิจารณาณ" บทว่า วิริยะ ได้แก่ความเพียรที่เป็นประธาน ก็ความเพียรนั้น ย่อมได้ซึ่งความเป็นคุณชาติดิน บัญฑิตพึงกล่าวว่าเป็นไปทางภายใน ในเพราะด้วยอำนาจอากรจงกรม เหตุนี้ พระอรรถกถาจารย์ จึงกล่าวว่า ทุริปฐมปิ บทว่า ปุตถียา แปลว่า เพื่ออึดอัด ความท้อแท้ในการมั่นใจประกอบว่าน ชื่อว่า โอสีหนา ภายใต้หน้าดูดน้ำอันรามาสังฆ์หลายสังฆคือหมากไว้เพราะ เหตุนี้ กายนี้ชื่อว่า เหมือนถั่วรามาสั่นนั่น เพราะถั่วรามาส ทั้งหลายชุ่มน้ำแล้ว ย่อมเป็นของหนักโดยเฉพาะ ฉะนั้น พระอรรถกถาจารย์ จึงกล่าวว่า " ยอท ตินุตมโล" เป็นต้น สองบวกว่า วุจฺิ-โต โทติ อธิษฐาน ความไม่มีแห่งความป็น บทว่า เดส คือ เหตุ ปรารถนาเพียรทั้งหลาย สองบวกว่า อิเมน ว นยบน ความว่า โดยยิ่งนี้ คือ ตามที่กล่าวแล้วในเหตุของผู้เกี่ยวครั้นนั้นแล พึงทราบ ความโดยยืนต้นว่า "ภิกษุย่อมปรารถนาความเพียรแม้ทั้ง ๒ อย่าง" และโดยยิ่งเป็นต้นว่า สองบวกว่า อิทิ ปจิม ความว่า เหตุนี้ คือ ความมักมั่นในความอยากนั่นคือ " อย่างนั้นเลย เราจะปรารถ ความเพียร " จัดเป็นเหตุปรารถนาความเพียรข้อที่ ๑" จริงอยู่ ความ มักมั่นอันเป็นไปคราวแรกโดยการใดประกาศนึ่ง ย่อมเป็นเหตุแห่งการปรารถนา ความเพียรในคราวต่อไป ๆ ๆ ไป เพราะความมักมั่น