ความเชื่อมโยงของมนุษย์ในโลกและจิตใจ : หน้า 52/174

ประโยค ๕ มีกี่คำในนี้แปลเล่ม ๕ หน้าที่ 52 2. พวงไวกลางที่นอน เพราะกลัวจะถูกต้องร่างกายกันและกัน ไม่หลับ ตลอดคืนทั้ง 3 ยาม ยังกลัดให้น้อมม่อมลงไป ส่วนกลางวันก็ไม่มีเพียง การกระฉึก (ต่อกัน) ชนทั้ง 2 นั้น ไม่เกี่ยวข้องด้วยโลกามินอยู่ครอง เรือน โดยล่วงไปมารดและบิดา เป็นผู้มีฉันทะเสมอกันกล่าวว่า " ภาพทั้ง 3 เปรียบเหมือนกระท่อมใบไม้ที่ไฟหมดแล้ว เราทั้ง 2 จึงบวมซบ" ดังนี้แล้ว จึงให้น้ำผ้าสะท้านหลาย และมาตรินจากร้าน ตลาด ผลักับปลอมเสร็จแล้ว บวดด้วยตั้งใจว่า " พระอาทิตย์เหล่าใจ มีในโลก บรรพชาของเราทั้ง 2 อุทิศพระอรหันต์เหล่านั้น " ดังนี้แล้ว สวมมาตรในโลก คล่องบ้าง ลงจากปราสาทหลีกไปแล้ว ปิเปลไปยัง หน้าเห็นทาง 2 แพร่ง ยืนที่ปลายทางนั้น กล่าวว่่า "แม่ทาทา มาชน ผู้มีจิตคิดร้ายในเราทั้ง 2 คิดว่า 'ชนทั้ง 2 นี้ แม้ว่าจะแล้ว ก็ไม่เอา จะพากันได้ ก็พิษเป็นผู้ซึ่งอาลัยให้เต็ม ทาง 2 แพร่งนี้จึงอึดอัด ทางหนึ่ง, ฉันจักไปทางหนึ่ง." นางทาทา กล่าวว่า "เจ้าค่ะ พระผู้เป็นเจ้า ซึ่งชื่อว่ามาตุคาม เป็นมูลเทียนของบรรพชิตทั้งหลาย ชนทั้งหลายจะเห็นโทษของเราทั้ง 2 ว่า 'แม่ชวนแล้วไม่พากัน' เราทั้ง 2 จักแยกกัน" จึงทำ ปักผัน 3 รอบ ไหวในฐานะทั้ง 4 ด้วยการตั้งไว้เฉพาะตัวของ 5 ประคองอัญชลี กล่าวว่า "มิตสันถวะ (ความเชื่อมเพียงดำมินตร์) ที่เราทั้ง 2 กระทำสันระยะกาลนานประมาณแสนกัลป์ จะเกิดในวันนี้ ท่านชื่อว่าเป็นฝ่ายขวา ทางเบื้องขวาอ่อนควรแก่ท่าน คิดนั้นชื่อว่า มาดกามเป็นฝ่ายซ้าย, ทางเบื้องซ้ายอ่อนควรแก่ฉัน" ดั่งนี้ ไหวแล้ว